Web Zaman Damgası

Heybe (35)

Devlet malı sınırlı, ne denizdir, ne sonsuz
Evreni versen doymaz, buna göz diken domuz
Kimi zaman bir kefen bile nasip olamaz.
İnsan, yavaş eriyen, şuurlu bir parça buz
......................suphi sekü...................


İnsan kendi bendine yapar sırça kafesi
Haksızlığa suskundur şerde gür çıkar sesi.
Yırtıldıysa yüzünde ar ve namus perdesi
Nefse kılıf uydurur, kendine takar rumuz..../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ...


Büyük bir ustalıkla tatlı sözdür şiarı
Beyni tilki yuvası dili ise söytarı
Şükür de nasipsizdir asla dolmaz ambarı
Sanki herkes ölür de kendi hayatı sonsuz../ SUPHİ SEKÜ


İnsan, bir okuldadır, beyinler otomatik
Gelip geçen günlerin üstüne atar çizik.
Oysa hayat dediğin biraz da matematik
Bakmayı bilmiyorsa altı görünür dokuz..../ŞİİRLERİN ŞAİRİ ..

İnsan öz aleminde, aklı fikrin hastası
Yitirmişse gögsünde; olmaz iman tahtası
Kibriyle yol aldıysa ; Beyninin yok ortası
Hak yolundan ayrılan adını koyar O'suz
Ahben

İnsan ilahi mektup yazılmış satır satır.
Kimi sima rahmanı nebiyi hatırlatır
Kimi nurlu bir kalem beşeri aydınlatır
Kimi; şeytana rahmet, kimi köpekten kuduz
......suphi sekü.......

İnsan, kırmakta mahir çeker dil yarasını
Düşünmez onca renkten ayırır karasını.
Adalet af etse de vicdan fukarasını
Gönül mahkemesinde ya suçludur ya suçsuz.../ŞİİRLERİN ŞAİRİ...

İnsandan gayrı mahluk tabiatından sapmaz
Narinlere olanı hayvan hayvana yapmaz
Şeytana satılmışlar rahmetten hise kapmaz
Vicdan denizi kurak merhamet gölü susuz
........suphi sekü.........

İnsan, sırlı aynada kendini sanırken dev
Umudun mumu yitik dört tarafında alev.
Ya Râb ne zaman biter bu imtihan bu ödev
Can alıyor İsrail! kanla doluyor havuz.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ.

Ekranların içinden gelir pembe felâket
Dört iklim yedi bucak başta başa helaket
Fikir zikrine uymaz dillerdeyse nezaket
Dürüst pısırık kaldı arsızlar sa çok yavuz
..........suphi sekü.......

İnsan, esrik bir önsöz İnsanlık kitabinda
Nefreti zem zem eder cafcaflı hitabinda.
Bedenim temiz dese ruhu çirkef kabinda
Besmelesiz uyanir, eli yıkar sabunsuz...Şiirlerin Şairi...


Insanlık boğuluyor insanın girdabında
Acımasız duygular güzellik nikabında
Aldanan aldatan da nefsinin serabında
Işık kaynaksız olmaz ateş ise odunsuz
..........suphi sekü...........

İnsan, kıymet bilmeyen ihanet eden canlı
Bir sözü doğru söyler öbür sözü yalanlı.
Vahşice yavrusuna kıyarken eli kanlı
Kucağı şevkat kokan annelerse çocuksuz.../ŞİİRLERİN ŞAİRİ.


İhtişamla koşarken kulvarında felekler
İnsanoğlu Bir cüzün kapısında pinekler
Bal yapan arılardan, bal çalıyor sinekler
Her yüz den biri huylu geri kalanı huysuz
.......suphi sekü............


İnsan var kimi çoban, peşinde kuzu koyun
İnsan var arabozan, oyun içinde oyun.
Yol adalet yoluysa neden eğilir boyun?
Yüklenir heybesini yükü taşımaz omuz.../ŞİİRLERİN ŞAİRİ ...


Özünde saklı durur, mizacı, huyu, aslı
Bin de biri mutludur onun da ruhu yaslı
Olanlardan belli ki insanlığın son faslı
Oyunda şeytan mağlup insanın elinde kuz
........... Suphi sekü...........


İnsan insana yoldaş, konulmamış tanısı
Gelecek gün b/eklenir ses verirken anısı.
Yanlış içinde doğru seçmekse söz konusu
Düşünür ince ince, kaşınır uyuz uyuz.../ŞİİRLERİN ŞAİRİ...


Herkes yalnız iken de yalnızlığın peşinde
sanki ruhsuz duygusuz yaşar kendi leşinde
Bu minnacık tasvirde halimizi eşin de
Belki lanet ediyor, ümmete son klavuz
......... suphi sekü........


İnsan ki metanetli, güçsüz kimi zamanda
Bazen yangın içinde bazen tutan dumanda
Ya eyvah ya eyvallah zikre düştüğü an da
Her kapı duvar olur, kapı arkası ruhsuz....Şiirlerin Şairi...

Gaddar zalim ve mazlum kaynar aynı kazanda
Yaşamda faslı bahar gönüller se hazanda
Eller duaya kalkar beyinler suizan da
Nurlu yol belli ama bizler gidiyor muyuz
............ suphi sekü..........


İnsan, sartlı koşullu; tükenir ve tüketir
Yalnız ilmi söyleyen yazdığını okutur.
Yüz yüze gülüyorken gözünden yaş akıtır
Kimi mutlu olur da kimi var her an mutsuz.../ŞİİRLERİN ŞAİRİ...