Web Zaman Damgası

KALP AĞRISI

Gel! zâlim, otağımda yıkık dökük bir yer var,
Ucu iğneli sözle virân edip gittin yâr!
Hâyâlin Bembeyaz tül, dimağımda dolaşır,
Kanattığın keşkeler, aklımla cebelleşir.

Bu loş ,soyut perdede fikir tarımar olur,
Nedâmet, taş yastığa başımı yıka kalır.
Ya uçur, ak güvercin göğümde künde aşsın,
Ya da bir mendil yolla bulutlara ulaşsın..

Ne cendereler aştı gönül denen garibim,
El,ayak buz keserken, içten içten eridim.
Ellerimde bir avuç samanalevi dilek
İlla ki o dileğe alaz mı dökmen gerek.

Düş.'ü yanık uykuymuş meğerse kalpte sızı
Gel gör ki, em bulunmaz uykuda inler bazı,
Can özümün ağıdı sinemden gam çekerken,
Çıkagelir mi? çare, asuman mum yakarken.

Hasre deli kısrakmış çiftesinden yediğim,
Nâr-ı kurşunmuş meğer içime kor değdiğim.
Mıhladın kör kurşunu sen!, zâlim, elin kızı,
Attın kemik kafese , el kadar et ağrısı.