Web Zaman Damgası

SEN GİTTTİN YA / SON KONUŞMA

[ italik ]Gideceğini biliyordum
bütün bıçaklar bileklerimi görünce gülümsüyordu[ /italik ]

Ayak izlerin kaldı diye telaş etme
ardından gelecek değilim
Gittiğin yerdeki denizin mavisinde sorun var mı
Martıların karnı aç mı
Eylül ağaçları aynı şekilde mi üzüyor
Çıkmaz sokakların ahlakı tam mı
merak etmiyor yüreğim
Artık biliyorum
Baştan beri tenin diye
uçurumlara dokunuyormuş ellerim
Yapabilsem
ellerimi ufalayıp kuşlara yedirirdim

Yokluğuna henüz alışamadım
Bazen sakarlığım tutuyor
Mesela geçen gün
taşındığım dairenin ziline adını yazmışım
el alem ne der diye değil de
kulağına gelir kızarsın diye
hemen üstünü çizip adımı yazdım
Sonra gittim
slogan atmaktan yorulmuş arkadaşlarla
çay içtim

Ne zamandı hatırlamıyorum yazmayı bıraktım
Artık resim yapıyorum
Acemiyim evet
ama seni bir ağaç olarak çizebiliyorum

Bu arada o çok sevdiğin pencere kenarı
manav reyonu
terzi reyhan'ın gülüşü
sevgi marketin ekmek dolabı
ümit yaşar’ın şiirleri
parktaki salıncak hala taze
Selam verdiğin her şey
ve gülümsediğin

Bil istedim...


Özgür SARAÇ / Râzı
[ italik ]