Web Zaman Damgası

AK PÜRÇEKLİLER

AK PÜRÇEKLİLER*

Nalbantın karısı Emine derlerdi.
Hamirlik gelince, eme giderlerdi.
İyi olur, bolca dua ederlerdi.
Emci Emine daha em yapıyor mu?
Uz elleri yaraları kapıyor mu?

Köy ortasında Safiye Karı vardı.
Damı tek katlıydı, hayadı** da dardı.
Arada bir tutuşur, evi yanardı.
Boz gurk tavukları halen kışlıyor mu?
Çürük dişle, gilgil darı dişliyor mu?

Bir Zöhre Hatun vardı, benim anamdı.
Babamın yokluğunda hem de atamdı.
Dar günlerimde ona güvenim tamdı.
Talihsiz oğluna sağlık diliyor mu?
Benim neler çektiğimi biliyor mu?

Selbi Garı’nın ölmüştü Mustafa’sı.
Eşi gidince kalmamıştı havası.
Çoğu zaman öne düşerdi kafası.
Yürekten ağlayıp, içi sızlıyor mu?
Yılda bir Gemrik’e gidip yazlıyor mu?

Hüsne’yi vermişlerdi Deli Koyun!a,
Bibimin aklı da ermezdi oyuna.
Evdeşi ölünce dönmüştü köyüne.
Hayma yapıp, fıstıkları bekliyor mu?
Öfkesine düdük sesi ekliyor mu?

Meryem Hanım henüz konmuşken haneye.
Hasan Beyi’ni gödermişti güneye.
Savaş biter de gelir diye seneye,
Büyük Ev’de oturup yol gözlüyor mu?
Acaba koçyiğidini özlüyor mu?

Eşleri kalmıştı Yemen’de, Sina’da.
Barınırlardı yıkık birer binada.
Kader vurmuştu onları, bu Dünya’da.
Elleri bağlı öyle duruyorlar mı?
Bazen sol yanlarına vuruyorlar mı?

Bekleşirler Cihan Harbi’nin dulları.
Yaradanın sahipsiz kalmış kulları.
Ceplerinde yok paraları-pulları.
Boynu bükük öyle oturuyorlar mı?
Yavruları sedire yatırıyorlar mı ?

Nafi Çağlar der ; Mahmatlı karıları.
Çıkarıp atamamışlar karaları.
Hiçbir zaman sarılmamış yaraları.
Ak pürçekliler arlı yaşıyorlar mı?
Alem’in bu haline şaşıyorlar mı?

NAFİZ TANÇAĞLAR
28 Mayıs 2024 Salı 19.28
Yeşilova/K.Çekmece/İstanbul

* Ak Pürçekliler ; Eşleri 1.Dünya Savaşı'na gidip geri dönemeyenler ile eşleri hasta olup erken ölen ve bunun sonucu olarak bu şekilde yaşlanan Gaziantep Mahmatlı Obası kadınlarının durumunu yansıtan şiirdir.
** Hayadı ; Evinin bahçesi