Web Zaman Damgası

Hac Notlarında Işık

Hac Notlarında Işık

Başlarken "Kutsal yolculuk"
Özgürüm şimdi
Evimde iki rekat namaz kıldım



Sevin şimdi
Mekke`desin gönlüm
Nurlar ülkesinde
Uyu gönlüm büyü gönlüm
Nurdan yataklarda
Beytullah yedi kat semaya varan nursun...
Nursun Hira
Nurlu mescitler
Rüzgarlar yakasını yırtar
Öpüp taşını toprağını bu şehrin



Şükür nasip oldu görmek seni
Işık ışıksın kutsal şehir
Aşkın çölünde bir nurlu nehir...

Sevin şimdi yetim gönül
Karanlık göklerin yıldızısın bende
Nehre kavuşmuş çölsün

Büyüyorum büyüyorum büyüyor baharda bir fidan
Gelsin o güzel gün
Bir papatya gibi
Açayım toprağında Arafat
Dua dua açacağım içimi Arafat
Ve diyeceğim
Ağart içimi Arafat
Arafat rüzgarında yak beni
Yanmaya pişmeye geldim

Arafattayım düşüncem süt beyaz şimdi...

Sevinçli şimdi Müzdelife
Alnım öperken toprağını
Müzdelifede bir serçe kuşu alnım
Daldan dala uçan öyle hür öyle sevinçli

İçim içime sığmadı Müzdelife
Bakışlarımda tat...

Sevinçli şimdi ay ve güneş
Müzdelifedeyim
Müzdelife ay gibi...

Topla taşları gönlüm
Topla yıldızları
Minada at oyuncakları
Gümüş sevgisini
Dinar sevgisini...


Üzül şimdi geçmiş ve gelecek küskün zaman
Bir akşam ki,
Ayrılık güneş tepemde
Sular yandı içimde...
Ayrılık ah ayrılık
Ayrılık ateşten dağların var...
Ayrıldım Mekkeden


Şimdi güzel gece ve çöl
Medineye başladı yolculuk
Unutulur mu Medine


Konuş şimdi suskun çöl
Dalgın gül

Gece ki ışık ışık
Yolunda iki cihan serveri Medinenin...
O ışıklı yolculuğu anlat gökte ay
Medine gönüller için bir Nil bu çölde
Nerde devesinin ayak izleri...
Hangi buluttu ona şemsiye olan...

***
Ağla şimdi taş ağla
Kutsal ayakları kanatan taş...
Büyüyorum ,Taifi de gördüm

İçimi kanat Taif
...
Ah Taif
Taş vardı elinde Kabilin
Ve senin elinde taş
Ey gölgesine çağıran ağaç nerdesin
Gölgen üzüm tadında

Ağla şimdi toprak ve rüzgar...
Büyüyorum
Uhut`a vardım
Ah Uhut
Karanfil bahçesi Uhut...

Uhut
Hamzayı arıyor gözüm
Taşa toprağa Hamzayı
Sor özüm
....
Toprağı gamlı Uhut
Nerde kırmızı karanfilim
Ey Uhut hangi taştı dişini kıran

Sevin yine susuz kuyu...
Yiğit rüzgar
Bir gün vardım Bedir`e
Rüzgarı ağıt okuyan Bedir’e
Büyüdükçe büyüdüm.

Bedir
Nerde aslanların...
Bedir kuyu kuyu
Anlatıyordu nurlu uykuyu...

***

Kuyu açıyorum göklere şimdi
Sevin şimdi göklerin yolu
Sevin şimdi nurlu asır

Mekke mekke güzel mekke
Büyüyorum büyüyorum
Pervanesi olduğum şehir
Mavi denizim dünyanın kalbi...
Işıkların damarları dünyamın
Gökler sende tarla bulutlar kara koyun
Göklerinin maviliğinde
Bozulur oyun
Baktıkça bu mavi göklere
Bükülür boyun...
Göklerinde bir adres
Arıyorum …

Koşuyorum göklere şimdi
Sevin şimdi ömrümün baharı kışı
Sevin şimdi öksüz bülbül kuşu

Bahar gelmiş bahçeme
Meyve dalında meyve
Eylülde soyunur ağaç
Dalları duadadır…
Kollarım ağaç dalları gibi
Açık göklere
Secde secde
Gönlümde bir saray
Kuruyorum


Yolum bir nehir
Secdede su
Damla damla
Gül izlere yüz
Sürüyorum …

Mavi bir ağacım gök denizinde şimdi
Sevin şimdi doğduğuım köy
Doğduğum zaman...

Adı anıldıkça ömrümce
Kanatlandı uçtu rüzğar
Rüzğar kanatlı
Gönlüm atlı
Adım adım pişmek için
Ateşine giriyorum Mekke'nin …

Yıldız yıldız
Yırtıldı gece
Ayet ayet
Çözülür yıldız sayısınca bilmece
Ayet ayet
Zincirlerimi
Kırıyorum …


Yıldız oluyorum şimdi
Sevin şimdi kahraman Mekke
Fedakar Medine sevin

Şükür Allah’ıma şükür
Oyuncaklarını attı çocuktu gönlüm
Sende büyüyorum büyüyorum Mekke…


***
Karanlığa savaş açıyorum şimdi
Sevin şimdi nurlu tarih
Gönlümü doğuran ana

Gönlüm gül izler aradı Medine’de …
Gönlüm Veysel Karani
Ah develeri hala önünde

Rasul’ün gül kokusu gelir uzaktan
Yanar Veysel
Gül olur Veysel…

Yandı veysel oldu gönlüm şimdi
Sevin şimdi vuslat anı
“Dünya gözüyle görmedi güneşini”
Kırdı otuz iki dişini...

Hırkası en kıymetli gül …
Kokla öp Veysel
Güneş onda
Ay onda
Aşk gül onda …
Gönlü bir evren kadardır Veysel’in.

Kardelen oluyorsun gönlüm
Sevin şimdi gönlün baharı kışı
Suyun berrak akışı sevin...
Bu çölde iz çiçekleri gönlüm
Hacer –ül-esvedde ellerinin çiçekleri
Medine’sinden uzaksın sevginin
Mekke’sinden uzaksın sevginin
En güzel gülün uzağındasın…
Yıllar yılı

Geç kaldın Veysel ’im
Bitmemiş bir cümle gibi
Hikayesi önümüzde Veysel’in

Sevin şimdi kahraman aşk
Büyük bir hasret yaşıyorum
Medinede gönlüm şükür
Varlık ağacı aşk meyvesi versin sende
Eylül rüzğarları esmesin aman yaprağında
Bahardan payını al gönlüm

Kirini ateşle yıkayan gönül...

Kanatlarında zincir…
Kurtul zincirlerden
“Pır “ diye bir uç bülbül kuşum

Yazılmamış mı sana hürlük gönlüm
Ölecek misin
Kendini çarpa çarpa karanlıklara
Nefsimin kafesinde ki kuş

Nefsim uslanası değil hala...

İmar et gönlümü Medine
Gönül ustası Medine
Aşk hastanesi Medine
Açtım sana yaramı


Ayrılıktan ağlar gözüm
Geç kaldım
Gam ateş içimde

Esirim yıllar yılı bir zalim geceye
Beytullah dirilt beni her yeni güne

Bir daha nasip ol bana bahar günleri...
Dertlere derman bu aşkta
Özlenir Mekke


Bahar var gönlüme
Güneş var ömrüme
O güzel Mekkede


Beytullahta nur yağmuru
Bu sabahlara ölünür
Dünyanın gülü Mekke...


Berrak bir nehir oluyorsun seccadem
Maviliklere giden sandalım
Masmavi deniz gibi seherler
Gönül mevla ile hep...
Onlar ne güzel günler
Allahım adının bülbülü dilim
Cömertliğin gülü elim
Gözüm seccade pınarı...

Gül oluyor bana gündüzler -geceler
Ezanlar çağırır kullar koşar
Aşkta dirilmek var
Felaha ermek var...
Yaylalar var gönlüme
Bin defa nasip ol bana o bahar günleri...
Büyümek sende maviliğe...ışığa


Koşuyor atlarım yeni ülkelere şimdi
Gönlün hamuru Mekke kokulu
Mekkeden ayrılırken ağladım
Başladı derin hasret
Nereye gitsem gurbet

Göçüyor kuşlarım sıcak sahillere şimdi
Hatırlamıştım o günü
O gün ayrılmıştı nebi Mekkeden
Gönlü mekkede


Bir fidan gibi büyüyorum ışığın toprağında şimdi

Gördüm su suya aşık
Göklere çıksa
Bakar denize
Gönlü akar denize...

İnandım dal kopsa ağaçtan
Gönlü ağaçta kalır.

Susuyorum çöller gibi nura şimdi

Ey güneşin doğduğu yer
Dünyada var mı sana denk bir yer
Ey Mekke gönlüm sende kaldı