Web Zaman Damgası

ROMAN GİBİ HER DEM BANA ''AYNALAR''!

Aynalar sırdaşım oldu bu gece,
Yüz yüze dertleştik şafak sökene kadar,
Elinden tutanı olmayan yetim gibi yalın,
Ümidi zamana serpilmiş garip gibi yalnızım aynalar...

Durmuyor yerinde asi yüreğim, durmuyor,
Gecem sensiz, günüm sensiz, rüyam, hayalim sensiz...
Issız makamların narası gibi aradığım,
Gözün gözü görmediği karanlıkta göz gözeyiz aynalar...

Şu gencecik ömrümde ruhumu öyle kalmış sanarken,
Meğer kandırdığım bana, harabe beni gösterdi aynalar,
Saçlara aklar düşmüş, ömrümün hazanı kapıda,
Uykulardan çaldığım sevdamı döktüm sana aynalar...

Durmuyor yerinde asi yüreğim, durmuyor,
Gecem sensiz, günüm sensiz, rüyam, hayalim sensiz...
Issız makamların narası gibi aradığım,
Gözün gözü görmediği karanlıkta göz gözeyiz aynalar...

Kalbime döktüğüm gözyaşlarımı dinle bu gece,
Mazide yüzdüm derinlere daldım geldim kıyına aynalar,
Gençlik rüzgârı esmişte gitmiş meğer nerelere,
Gönül mü hırsız yoksa şafak sayan yorgun gözler mi aynalar...


Durmuyor yerinde asi yüreğim, durmuyor,
Gecem sensiz, günüm sensiz, rüyam, hayalim sensiz...
Issız makamların narası gibi aradığım,
Gözün gözü görmediği karanlıkta göz gözeyiz aynalar...

Her tarafta hatıran, aynada sen, konuşan sen, duyduğum sen.
Yolcuyuz gidiyoruz anlatamadığım, sebepsiz hayra yorduğum,
Yıllara inat umudum yorgun, gönlümün hasreti ümide yol ol!
Mutluluk haberi alınca çiçek sepetinde cennetim aynalar...

Durmuyor yerinde asi yüreğim, durmuyor,
Gecem sensiz, günüm sensiz, rüyam, hayalim sensiz...
Issız makamların narası gibi aradığım,
Gözün gözü görmediği karanlıkta bu gece gözgözeyiz aynalar...



İbrahim KOVAR
25.04.2020