Web Zaman Damgası

İSTANBUL’A YAĞMUR YAĞIYORDU

Gümbür gümbür
Hep bir sensizlik kanıyordu ruhum
Odam da uzanmış uyuyordum
Gördüğüm aşk rüyası yüzünden
Kıs kıs kıvranıyordum !...
***
Karşımda ışıldayıp duran
Canımın aşinası o mah yüzün
Odamdan içeri süzülüyor
Dünyama misler gibi bir ten kokusu üşüşüyor
Ve nefesinle bir olup canıma okuyor !...
***
Soluk almada zorlanıyorum
Saatlerdir koşmuşçasına tıkanıyorum
Rüyamın sisleri arasından
Ela gözlerinin ve kızıl dudaklarının
Alımlı oltasına yakalanıyorum
Yatağıma değil de sanki o an çarmıha çakılıyorum !…
***
Sendin davetsiz misafir o rüyamda ki
Sendin işte
Şeffaf bir gecelik vardı üzerinde
Can yakıcı cinsinden pembe
Uyumluydu ten renginle
Adeta üryandın neredeyse ?
Yaklaşıyordu kokun bana, yaklaşıyordu ese ese
Bir tüy sessizliğiyle !…
***
Derken ölüme yakın ağrılar saldırıyor yüreğime
Olmamıştım, olamamıştım seninle hiç böyle
Böylesi ölümlük saatlerce
Hani üstelik bir de,
Sen canıma bir nefeslik mesafede…
***
Ne yapacağını kestiremezken
Ölümsüz cazibeni kilitledin aklıma
Yaklaşıyordun canımı hiçe saya saya
Bari kalbimi sökeceksen söküp
Tekrar iade etsen bana
Lazım olurdu en azından,
Sevgin için duyacağım her türden acıya…
***
Heyecanım tıkış tıkış kalabalıklaşmıştı
Öyle ki bir ölüm kabusu çizgisine dek ulaşmıştı
Davetkar olan şuh tavrın
Doğrusu kalbimi yerniden hayata bağlamıştı
O gece duyduğum arzusundan feleğim şaşmıştı
Uyandığımda ise bedenim
Sanki kendini kanter içine banmıştı…
***
Uzun müddet sürmüştü sana bu inlemelerim
Önceki halime zor geri gelmiştim
Ama ona rağmen
Sen şimdi ben de daha çok özlediğim,
Ve eskisinden daha da çok sevgilim…
***
Nihayet şeffaf bir uyanışa geçmiştim
Kendimi bir kontrol ettim
Mırıldanıyordu kulağıma şöyle dilim;
“Oh be !...
Şükür yerindeymiş kalbim ! ...”
***
Hiç ölümü kendime bu denli yakın hissetmemiştim
Neyse ki acını ezberleyip benimsemişti artık yüreğim
O yüzden ezrail’i fazla hissetmedim
Nasılsa sensizliğin acısını her yerde çekecektim
Çünkü ölüm bile yanındaydı ben tektim…
***
Senden dilendiğim sevgiyle elinden tuttuğun ölümün
Yani ikinizin bu tür dostluğunu ilk o gece fark ettim
Demek ki senin aşk acına direndiğim müddetçe
Ben de hiç ölmeyecek gibiydim
Belki de acındı benim yaşam vitaminim…
***
Hatta belki de sen demek uzun yaşam demekti
Bugün ben hala o meşum gecenin hapishanesindeyim
Şunu da bilmiş ol ki uğruna ölümümün bile
Senin aşkına yakışacağının bilincindeyim…
***
Ama yine de sana şu arzumu peşin peşin zikredeyim;
Ben ancak seninle mutlu ölebilirim
Sev ya da sevme, yeter ki içim de sen ol sevgilim
Mutluluk senin yanın da olsun, ölümün de benim
Senden gelecek her tür acıya razıyım be güzelim !
Peki artık sözümü söyleyeyim;
Aşkına kurban olmayı dahi bir bilsen ne çok özledim…


////////////
////////////////////////////////
İSMAİL HAKKI GÜRCANOK