Web Zaman Damgası

Elazığ Depremi

Bal bakışlım
Mahzun edalım
Zekâ ışıltılım

Gamzeli gülüşlü çehreni
Okşamaya kıyamaz sabah yeli
Yüreğin kelebek kanatlı
İnce ve saf neşeli

Ne çalışkan ne çabalı
Gönlünü kaptırmış
Okumaya sevdalı

Öğretmenlerinin gözdesi
Annesinin nur tanesi
Sen Doğu Anadolu’nun
Nahif kardelen çiçeği

Duyanlar güldü acı acı
Uydurulmuş bir dedikodu sandı
Görülünce düğün alayı
Davullu zurnalı
Vurgun yedi
Ah ile inledi
Vicdanın erdemin isyanı

Davulların tokmağı beyinlerde patladı
Titretti zurnanın sesi içli solukları
Hançerelerde başkaldırının hıçkırıkları
Cehennemin ateşi
Köyü ateşe vermeyi isterdi

Ülkemin kalkınacak geleceği
Umut filizlerinin körpe çiçeği
Barut kokusu korkusuna
Çalındı çiğnendi kutsal benliği

İflas etmişmiş baban
Saf çocuk bedeninle sen kurban
Daha dokuz yaşını doldurmadan
Yaşamı hiçe sayılıp
Başlık parasına satılan

Boynuna sorgusuzca geçirilen
Beşibiryerdenin esaretini
Yüreğinde çırpınırken ölüm kelebeği
Ancak bir yıl taşıdın
Sonsuzluğa kanatlandın

Yirmi birinci asrın değerleri şaştı
Uygarlık iklimine düştü
Cehaletin egonun cemresi
Kıyamete dek silinmez utanç lekesi

Gelinliğin kefenin
Ak duvağına sarılı
Geçerken dört kollu kaderin
Rüzgârlar uğuldadı
Dereler taştı
Kıyısında neşelendiğin

Omuz omuza matem duruşunda dağlar
Ağaçlar yapraklarıyla dövünür ağlar
Üzerinde döner durur yasınla şaşkın kuşlar
Kötü gün için bağırır ulur tüm hayvanlar

Doğa senin için ayakta
Ağıdını yakmakta
Sen rahat uyu meleğim
Toprak ananın bağrında

Ayşe Yarman Öztekin
"Sevgi Yörüngesinde Döner Dururum"
Mart 2020