Web Zaman Damgası

Satır Arası

[ italik ]


bolca kırpıntı 
az biraz kanayan yara
haddinden fazla da yarım kalmış laflarımın toplamıyım ben

neden olmasın demelerimin dilimdeki  kalıntılarını 
derimi çürüten beklentilerin leş gibi kokusunu
ve
tüm o yanlış anlamalarımı da eklersen sıfatıma  
söylesene 
bu halde aralarsan ruhumun kapılarını 
öldürmekten başka ne işe yararım ki senin gözünde 


kendini kandırmacalı rüyaları özlemenin bir anlamı yok inan
sindiremediğim bir öfkeyle dalıyorum ben hep uykularıma  
iyice emin olmak için uyandırılamayacağımdan  
önce altında uzanacağım ağacı kurutup
gökyüzünü aralıyorum usulca

sonra  

güneşin tüm sıcağıyla her hücremi yakıp 
sana iki beden büyük gelecek alevlerle 
kendimden geçerek dalıyorum kabuslarıma 

 

şaşırdın mı
şaşırma   
dışımdaki cehennemin acısını bir süre unutmak için 
seçtiğim alevlerle yanmayı bir ödül sayarım çünkü varlığıma   


sanma ki bunca iğrençlik arasında içimdeki ruhun hepsini tükettim
her şeye rağmen 
hayallerim var benim 
hatta
seninkilerden daha korkusuzca


gidebildiğim ülkeler var mesela 
bakabildiğim gözler yalansızca
dokunduğumda alev almayan tenler 
zevk ile inlediğim nice gizlilerim var koynunda  


halen şaşırıp  
bunca tükenmişlik içinde nasıl yaşanır diye mi soruyorsun bana
karanlık diye seslensen bile sen bana
en azından benim cehennemimde düşünmek bir suç değil insanlara 

 


[ /italik ]