Web Zaman Damgası

kadavrasını arayan ruhlardan biri ...

[ italik ]



geceyi çağıran metruk bir akşamda
yalnız gölgelerin fısıltılarını dinle
farklı coğrafyalarda yazılmış hikayelerin
benzeşen sonlarla noktalanmış
hazin birlikteliğinde


küskün ruhların
yarım bırakılmış yanlışlıklara sürgün özlemleri
seni beni aşamayan –biz-lerin hevesinde
yol yorgunu yaşanmışlıkların hesapsız savrukluğu
kaşına gözüne meftun
bir sevgiliye kanayan yüreğin
silik hayalleri arayışı eskimiş zamanlardan
hiç bitmeyen keşke’ler
oysa neler hayal etmiştim dargınlığı
çokça kadersel olgulara


seninle biz iki sevgili miydik
bilmem orasını da
düşe kalka bir sevgiyi büyütebilmiştik
kurak iklimlerin çorak topraklarında


zamanın zamansızlığına aldanışlarımız vardı
evet ters giden bir şeyler
çözemediğimiz nedenlerden hazırlanmış
çözümü zor sorunlardan sorular
zamanda ağır bir yalnızlık vardı


sen beni anlayamazdın
sende zaman sakin bir deniz gibi
geride bırakılmış nice kesik yaradan kalmış izlerdi
oysa bendeki senden sakladığım kanayan yaraları
istesen de göremezdin


zaman durur bazen en olmadık mevsimlerde
penceresiz dört duvarın sessiz çığlıkları yankılanır
her yaradan her yaraya bir başka akıştır yaşanan
neyse öylesine çok geçti ki mevsimler
bunları da geçelim istersen
artık hüzün bile gereksiz böylesi akşamlarda
sisli anıların kaldırımlarında dolaşan ruhları
dinlediğim geceler var
gölgeleriyle dost olmuşluklar
ki ,
geceye ne kaldı zaten şunun şurasında


yalnız gölgelerin fısıltılarında
ve esintilerinde rüzgarın
ılık mevsimlere doğru
grinin siyahla bir kahve içimi buluşmasında
ışıltılarına dalarken gözlerinin
sanki yıldızların konakladığı
savrulan saçlarına takılır aklım
anlarım ki geçmiştir zaman
gecenin bir başka vaktidir artık
yaşanmışlıklarımızın en değişmez düğümleri
bir bir çözülür kadersel yanlarından
ve ,
yine sarıp sarmalar meskun yaralarını


iyi olduğunu düşünmek istiyorum
bunca acı ve kederin harmanında
inlerken insanlık elbet zor biliyorum
yine de
gülümseyebiliyorum bile
olana bitene
geçip giden her şeye
ki ,
sen de gülümsemelisin
bu çok da zor değil
belki gülümsediğin zamanlarda
gamzelerin göründüğünde yanaklarında
sende serin bir rüzgar etkisi bırakırcasına
eskimiş mevsimlerden
usulca öpebilirim gamzelerinden …

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.



Mert Yiğitcan
23 ekim 2019 / istanbul


[ /italik ]