Web Zaman Damgası

Kazandım yalnızlığını

Ben öldüğümde;
Beni bir şiire dönüştür Tanrım.
Kelimeler ve harflerin içinde olmalıyım.
Bu kadar ölmek isterken, bu denli yaşama arzusu.
Bir çelişkinin bulanık sularından, hayatı izlemeye çalışıyor aklım.
Bu yaşama arzum;
Bir bedenden, etten yada kemikten fazlası.
Ben olmadan yaşamak, bu düşünce..
Tanrım.
Ya bir müzik olmalıyım yada bir şiir.
Bir düşünce, sanat.
Sanatı kim öldüre bilmiş ki?
Ölümsüz olmak.
Tanımadığım insanların zihinlerinde dolaşmak.
Bir aşkın vesilesi olabilirim belki de?
Yada bir ayrılığın hüznü.
Lütfen Tanrım,
Beni bir şiire dönüştür.
Yok olup gitmeden dünyanın toz tanelerinde,
Yalnızca dünyada değil, evrenin her hangi bir yerinde;
Tanımadığım bir insanın yada varlığın zihninde,
Beni bir şiire dönüştür.
Ben öldüğümde, aslında buradayım.
Bu kelimelerin içinde.
Ben bir şiire dönüştüm.
Lütfen beni oku.
Kimse senin farkında değil zannediyorsun,
Kimse seni görmüyor.
Ben görüyorum ve seni seviyorum.
Biz, bu şiirle tanıştık.
Ben, bir şiire dönüştüm.
Seni bulmak için yazıya döküldüm.
Seni Seviyorum.
Bizi Seviyorum.
Lütfen gülümse;
Ben hâla, seni görüyorum.
Ben, bir şiire dönüştüm.


Burhan Karaca
21.09.2019
02:28