Web Zaman Damgası

barok mevsimler

yüz yıl evvel gördüğüm rüyayı
yüz yıl evvel bir adım yokken
o yaşlı ceviz ağacının altında
tanrıya anlatırken
alçak sesle
ve zaman yetmiyorken hisleri ortaya dökmeye

şimdi bunca yaşama çabası niye
bunca uyanıklık uykular arası
ölüm
ağacın en uzak meyvesi
her gün aynı yerde düşen çocuğum
aynı anda uyanıp cama koşan
rüzgarlı perdeler yazı
köyde çok hüzünlü bir düğün yazı
usulünce yaşanmamış bir yaz
-biriktir umutları

bu yol çok yürünmüş
bu iz üstünden çok geçilmiş ama
kalıcıdır zaman
adam burada derin bir nefes almış
çocuk burada yaralı bir kuş bulmuş
ve hasta gözlerinin hizasında
bir ev yanmış
semirmiş yalnızlık kaçmış içinden
-biriktir biriktir umutları

yüz yıllık uykudan sonra
nedir ki ayık yürümek
ve bunca karanlıktan sonra
bu ışık ne demek
ben bugün hatıraların seyyarı
şarkılarımda gemiler uğuldar
bir ada ıssızı gelir yanımda avaz avaz ağlar
bir tohum çırpınır karanlıktır
hatırlarım
umutları biriktirdim
mutsuzluk oldular