Web Zaman Damgası

İNFİAL

Bir beklentim kalmadı bu hayattan aslında,
Son deme indi vade, ömür tüketiyorum.
Şansım yaver gitmedi mukadderat faslında,
Kimdense bu irade ömür tüketiyorum.

Bunca yıldır didindim, çalıştım çapaladım,
Mutlu bir yuva için kendimi hırpaladım,
Sonunda bir küçücük tümsekte yalpaladım,
Yaşamaktan ziyade ömür tüketiyorum.

Bazen okey başında, bazen bilgisayarda,
Rutin meşgalelerle ruhum kalınca darda,
Benim bu yalnızlığım bitmez her hâlükârda,
Evde, iş'de, caddede ömür tüketiyorum.

Hiç kimse benden farklı değil şu yeryüzünde,
Herkes yanıyor ayrı bir ateşin közünde,,
Bankamatik gibiyim ev halkının gözünde,
Ben böyle bir raddede ömür tüketiyorum!

Maziyi sorgularken albümdeki resimler,
Düşlerimde başlıyor hüzünlü merasimler,
Kahrolmama yetiyor bazı yer ve isimler.
İntizar ede ede ömür tüketiyorum.

Yarım kalmış anılar başlayınca suale;
Ruhum esir düşüyor sanki bu infiale..
Umudumu bağlarken uzak bir ihtimale;
Ardından gide gide ömür tüketiyorum.

İnsanlar yaşadıkça öğreniyormuş demek,
Bir anda heba olup gidiyor onca emek!.
Bıçak sırtı gibiymiş ölüm ile ölmemek,
Şimdi ben bu sente’de ömür tüketiyorum.
25.07.2019 / Ada


Mehmet YAŞ