Web Zaman Damgası

CAN KIRIKLARI (VAVEYLA adlı şiir kitabımdan)

Yaşam bu, kolay değil,
Zorluk dolu her adım,
Buna değil feryadım.
Cam kırıklı yollarda yalın ayak,
Yaşanılır, hayallere sığınılarak.
Yağmur, tarlasına yağmadı çat, pat,
Yerini de o değiştirmedi hayata inat.
Yarı üryan, sırtında çuvalla,
İçi cam kırıkları dolu,
Koca adam çuvalladı valla.
Düzeltmeye çalıştıkça sağlı, sollu,
Tene battı, cana battı,
Acılara acı kattı.
Cam kırıkları bu, süpürürsün gider,
Ya can kırıkları olanlar nider?
Can kırıkları bu, süpürmekle de gitmez,
İçinde kalır, aklına geldikçe acısı bitmez
Hayat vurur, der ağlama gerisi var,
Yol yokuş, yol dar, genişi de var.
Yaşam yolunda, az ileri, az geri,
Hepsini düzenliyor peri.
Akıllılar birbirini sevmiyor,
Yönü ayrılar da...
Çocuklar, deliler, arsızlar var da,
Allah'tan onlar mutlu,
Akıllılar umutlu.
Taş çömleğe değse,
Çömlek taşa değse,
Her neyse,
Hep çömlek suçlu.
Çömlek zayıf, yoksul ve kem,
Değirmenci hakem,
Hiç çömleğe hak verir mi?
Güçlüye haksız denir mi?
Gücü yeten yetene,
Bu aldatmaca da ne?
Umursamayan pek çok,
Biriktirmekten de,
Camilerden de vakit yok.
Her dudakta aynı teraneler,
Ama onlar şahaneler.
Vicdanı, beyni iğdişliler,
Kendileri iğdiş edilesiceler.
Siz vermeseniz de da bu haklar,
Bir gün ensenizde şaklar.

Abdullah HAKTANKAÇMAZ

Çömlek : Topraktan yapılan ve pişirilip ateşe dayanıklı duruma getirilmiş olan tencere.
İğdiş : Erkekliği giderilmiş, erkeklik işlevini yerine getiremeyecek duruma getirilmiş.
Kem : kötü, fena.
Terane : Ezgi, çok tekrarlanan.
Üryan : Çıplak.