Web Zaman Damgası

Hoş Bittik Koş Gitsin

HOŞ BİTTİK KOŞ GİTSİN : )




Aynı sudan bir nehir
Ve aynı havadan bir gökyüzü yaptık
Beraber soluyoruz.
Birinde yüzüyor, diğerinde boğuluyoruz.


Nedense hep hoş gelip boş gidiyorlar
Önce kalbimize, sonra kabrimize yatırıyorlar
Gözleri hep gökyüzünde, gülümsüyoruz sanıyorlar.


Aşk mı ecel mi? hangisi daha tatlı ya da acı
Yediğimiz ekmek mi haram, ya da yıllar öncesinden daha eski
Bayatlamış hayaller ve ödenen rüya bedelleri
Ve güneşi çalınmış sabahlar
Kim cebine indirdi ki.


Bir bakıyorsun gün oluyor ecel öldürüyor
Aşk da öldürüyor
Yo diğeri ölmekten beter bir şey
Süründürüyor.


Yaşamakla nefes almak
Aynı şeymiş gibi yürüyorlar yolda
Kolunda bir sokak lambası, sağında dükkanlar
Her yer loş ve gözleri sinsice gizli
Alış veriş yapıyoruz sanıyorlar.


Konuşmak var anlatmak var
İyisi kalbimizle söylenen inceden şeyler değil mi?
Duyduğum tek bir sözle çenem kırıldı sanıyorum
Yemişim gibi dayağı aynaya bakıyorum
Ne çizilen var ne kırılan ama arkada gülenler var
Ki arada gönlül alıyorlar
İki tatlı sözle baklava yedik sanıyorlar.


Aklıma gelen çok sorudan vazgeçiyorum
Sorsam ki kime ne, hep haklı çıkanlar onlar
Gösterilen iki resimle uzunca yollar
ve arı sokmuş gibi dilimi şişiriyorlar
Susuyorum ne garip değil mi?
Yo hiçte değil aslında, birileri ihaneti yediriyor
Eh işte
Yedikleri nane toprakta yetişmiyor.


Gün oluyor kırmızı bir gül geliyor kapına
Yada sarıp sarmalanmış bir hediye işte
Kimine göre seviyorum demenin en güzel şekli
Dilleri tutulmuş söyleyemiyorlar sanki
Akşamdan beri geceyi ağlatmışlar diyemiyorlar
Düz ovada keklik avlıyorlar.


Hep zarar hep ziyan, gerimiz hep kara çiyan
El değmesin ki sırtımıza okşandı sanıyoruz
Aşk denmesin ki kalbimize sevildik sayıyoruz
Göz gelmesin gözlerimize nazardan biliyoruz
İki tekme bir ihanetle terk ediliyoruz


Hoş bittikle koş gitsin arasında bir şey
Hoş geliyoruz, boş gidiyoruz.


Aynı sudan bir nehir
Ve aynı havadan bir gökyüzü yapıyoruz
Beraber soluyoruz
Birinde yüzüyor, diğerinde boğuluyoruz.

.
.
.
.
HOŞ BİTTİK KOŞ GİTSİN – Mert Zafer Cansever – Mawish Şiirleri