Web Zaman Damgası

KADERE İNAT

Feleğin sinesin saklamış
Yaralı yüreğim
Vakit uyanma vaktidir
Sadece birkaç dakikalığına
Kalıcı olmayacaksın
Hiç boşa sevinme gönül
Son bir nefes çek içerine
Ve bakman gereken gözlere bak kafi
Yazılmış kaderinin çizgisi belli
Yazan yazmış sen daha var olmadan
Ne benim gücüm yeter
Ne senin
Yazılanı silmeye değiştirmeye
Atı ver zamanları ,zamanların
İçinde boğulu versin
Aldığın nefes hüzün yüklü
Gamı kederi idam etsen de
Arındım pakladım desende
Değişmeyen yazgın
Değişmeyecek kaderin
Alın yazın
Boşa debelenme yürek
Vakit senin için tükenmeye başladı
Tıpkı bitmek üzere olan son dal sigaran gibi
Birkaç yudumluk sigara
Ve birkaç nefeslik hayat
Acınla harmanlan
Kıvran dur
Hangi yana çevirirsen çevir
Değişmeyecek
Boşa yorma zamanı az kalmış yüreğini
Dönüp baktığın vakit ardına
Kader de yazgım de alın yazım de
Teselliyi orada ara
Senin bundan başka tesellin yok
Olmayacakta
Kıvran dur
Kısır kaderinin içerisinde
Neler verdin neler yitirdin
Yaşandı saydığın bu hayatta
Oysa yaşamak ne güzeldi
Oysa yaşamaktı bir güzelin
Gözlerinin içine bakarak nefes almaktı
Hayatı onunla anlamlı manalı kılmaktı
Tatlı bir tebessümdü
Bazen acı bir söz acı bir kelamdı
Gülmeyen bahtına
Vurulması gereken son mühür gibiydi
Bahtıma yazılmış dünya
Kahır mektupları yazarım geleceğimden
Geçmişime
Hiç mutluluk kelamına denk gelmedim
Hangi gün mutluluğa gebe kaldıysa
Yüreğim
Birkaç dakika birkaç saat
Kahretsin bir gün sonrası
Hüzün durağım oluyordu
Ne çabuk akıp gidiyor zaman
Mutluluk olduğu vakit
Zamanın durmasını dilerken
Efkar gam keder yüklenince yürek
Zaman duruyor
Sanki dakikalar gün olmaya başlıyor
Alıştım
Alıştı yüreğim
Alıştı aldığım nefes
Hep yanarım kalan mutluluklara
Yitik kentin
Doğmamış güneşi
Hiç ışıldamayan yıldızı gibiyim
Bazen varım bazen yokum
Devra nım döndü
Yazılmış yazgıma
Alışamadım
Ayak uydurmadım hızına
Ayak uydurmadım yağdırdığı
Dertlere kederlere
Oysa ben yağmur çiselerken yürümeyi
Severdim
Oysa ben iliklerime kadar ıslanmayı severdim
Nereden bile bilirdim ki
Üzerime yağan çiseleyen yağmur değil
Dert keder imiş…
Yalnızlığın heykelini diktim yüreğime
Bende etrafında pervane dönüp duruyorum
Ne yazgımı
Ne kaderimi
Nede yazan kaleme itiraz edemiyorum
Boyun eğiyorum
Sukut ediyorum
İçerimdeki savaşlara
Beyaz bayrak çeksem de
Bitmiyor durmuyorlar
Devam ediyor hiç durmadan
Dönüp aynada ki halime
İki damla göz yaşı yapıyorum
Aynada ki ben ağlıyor
Koca cüsseme göz yaşı yakıştırmadığım için
Anlık teselli anlık sükut sarıyor bedenimi
Sonra sonraların haline
Sebatla boyun eğiyorum
Ahirime mektup yazıyorum
Alan yok kabul eden yok
Gerisin geriye harmanlanıyorum
Derdin çilenin içerisinde
Naralar atmak isterdim
Ne acıdan yana
Nede yazılmış yazgımdan yana
Sadece bir kere
Mutluluk narası atmak iterdim
Kaderime
Feleğe
Yazgıma
İnat…