Web Zaman Damgası

Armağanımı Al/ma

Acımasız bitişler teelliyorsun
Kelimelerin batırıp çıkarıyor acısını sayfama
Cevabı bende saklı kabullenişlerim sancıyor
Oysa ilk defa bir benlik armağan edilmişti
Yılların kucağından bana

Çocukluğumdan sıyrılamayan gözlerime düştüm
bir fotoğraftan
Tutmayı red ederken zamanın elini
Kokuna sarhoş buldum seni bekleyen nefesimi
Sesin bir tomurcuk çığlığı bende
İşittikçe yüreğim
Titrek bir çalgı olur tende

Bayramda etekleri uçuş uçuş bir sevinç
kol geziyor içimi
Şekerin dudaklarımda bıraktığı tada karışmışsın
Vakit bugün
Fark ediyorum ki
Hayatımın gülmeye eksilen her anında
Mimiklerime saplanan bir sızı olduğunu

İçimde sana niyet almış bulutlarla yaklaşan
Hâki bir çağ gözlerin
Yorulmak bilmez ki sana yürüyüşlerim
Ahh,miracına merdiven olsa şiirlerim

Yokluğunda ayarsız bir dua gibi
Kendimi hırpalıyorum huzuruna
Ve tel örgüler gibi
Keskin hakikatimizi avuçlayıp kanatıyorum
Delik deşik duygularımı saklama sahteciliğinden
Bıktım
Tadı damağımda kalmış bir oyunda küs yaşıyorum
Çağırıyorum
Çağırmak sözlerle mi oluyor yalnız
Sessiz ezanlar okuyorum oysa
Sevda lehçesinden
Duymuyorsun kaç vakit sana doğru kıyamızı
Canının kuytusuna sokulmaya korkacağım
Biliyorum
Armağanımı kaybediyorum
İçimdeki çocuk
Yüreğinin kızıllığında ölüyor
Uzaklardan yanıbaşında