Web Zaman Damgası

SEVMENİN MEALİ...

Mevcudiyetimi ısmarladım evrene
Göğün ritmine eşlik eden sergüzeşt bir beste
Aşkın ilhamına yenik düşen de o kayıp mersiye
İçimdeki inkılâp vesile iken mutlu günlere.

Tokalaştığım dünün mealinde saklıyım işte:
Tozlu geçmişin esefinde kaçkın ayak izim
Bir demlendiğim bir dertlendiğim
Sanrı cumhuriyeti kaygılarım
Ölümüne sevdiğim hayal yüklü dost meclisim.
Muzdarip olduğuma biat
Ben yeminli bir tefrikayım
İçinin ihlali çoktan sızmışken şiirlere
Künefe tadında özgürlüğüm…

Ne çatık kaşın ikbaliyim
Ne de yalnızlığın açık ara farkla sirayet ettiği gökyüzü
Ufkun derlediği bir ölümlü gizem
Yalnız olmakla eş değer
Adeta her ölümlü şiir:
İrdelediğim filan da değil
İzindeyim ben Kara Meleğin.
Tortusunda yosun tutmuş mezarın
Aşkı ihya eden artık hangi rüyaysa.

Ve duaların gücü;
Erdemli sevmenin meali
Varsa yoksa hazan makamında mevsim.
Dingin ruha duyduğum özlem
Ne yardan ne serden geçtiğim
Bir gece vakti;
İsli şehrin teyakkuzunda
Aymazlığında ölümlü dermanın
Dirlik hâsılatı ölgün yüreğin.

Şimdimle topladığım tüm yanlışlarım
Kırgın mizacımda gölgeli bir sağanak adeta tüm aldatılmışlığım.
Bir nazire
Ehli beyit sevdamın aşka sitayişi
Elemin de çapağında
İhtiras yüklü gölgelerden kaçma mecburiyetim
Zanların yekûnu
Zemzem suyuyla yıkansa keşke tüm matem.

Devrilen bir put daha
Yoksun fıtratların gizeminde
İlahi Aşkın erdemi
Alaya alınsa da serçe benliğim.
Muhatap olduğum kimsesizlik
İki yakası şiirlerin
Açılmadık hangi kutuysa
Bir kuytuda demlendiğim mizacına aşkın
Kör kütük yıkık şiirde toplu ölümleri duyguların
Hengâmesi dünyanın sırtımda.

Acıların ölçümü sorulur benden ansızın
Sızan yaşın değil de yasladığım kadar
Yaşamaya dair bir mizansen
Öykünen varlığın tapındığı Huda
Aşka ramak kala sehven yenik düştüğüm
Meclisin hükmü belki de azınlık kadar.