Web Zaman Damgası

YOĞUN BAKIM

zor nefes
mengene gibi sıkışık
göğsümdeki kafes
aklım karışık
dilim damağım yapışık

tamam sanki hayat
gelmede galiba memat
bende bilirim kabahat
dikkat etmedim kendime
hayatım geçti hep harabat

karanlık hemde nasıl
şu acun
dindi sanki acım

lizör kokusu
eldivenin lastik dokusu
yok içimde ölüm korkusu

yüzümkdeki de ne
nedir sağım solumdaki
etime mandallı kablolar
etrafımfa ağzı maskeli
kadrolar
yerde karolar
tavanda karolar
anladım bunlar doktorlar

ayarlı karyola mekan
oksijen makinası tamam
biri var baş üstümde bib bib öten
kalbimle aynı tempoyu tutan
utan lan kaderim utan

nerede sevdiklerim
uğurlarına öldüklerim
camın ardı gördüklerim
hepsi orada
keder dolu yürekleri belli
gözleri endişeli
eşim oğlularım gelinlerim
torunlarım canlarım ciğerlerim
birde fedakar kardeşlerim

nereye didip geldim
dedemi babamı
annemi nenemi mi gördüm
tam bilmiyorum lakin
hayatın ipini yeniden ördüm.

hasta halle yazdım bunları
yaşadığım insanlık halleri
aman siz dikkat edin
sağlık denilen nimeti

bitti dört günlük macera
işte yine geldim dünya
merhaba