Web Zaman Damgası

HALİ PERİŞAN BİRİYİM

Yârim beni benden almış, içim tamamen boşalmış,
Duygularım bende değil, kendine şaşan deriyim;
Etle kemikten ibaret, ruhum gönlüm onda kalmış,
Bu şekilde alıp salmış, ardından koşan biriyim.

Çağırdığı ocağını, unuttu yâr sıcağımı,
O sarılıp da sevdiğim, demlendiği kucağımı,
Aklına hiç getirip de vermiyor alacağımı,
Bu yüzden hasrete mahkûm, derdine düşen biriyim.

Dönüp bakmadan halime, etti beni lime lime,
Serdi aşkın mangalına, ateş düştü her dilime,
Nasıl sevdiğimi bilir, kulak vermez ki dilime,
Kor ateşlerinde bu can, aşkıyla pişen biriyim.

Kabahatim nedir bilmem, çok gördü bana cismini,
Sebebini söylemeden çaldı verdiği resmini,
Koydu bir tek gölgesini, bıraktı yalnız ismini,
Yapma diyerek yalvarıp, derdimi deşen biriyim.

Çok bekledim döner diye, uyar o tatlı diline,
Söz ile avutup savdı, dönmedi eski haline,
Kendine hasta eyledi, kattı üzüntü seline,
Demez bu sonsuz sevgiye hep mezar eşen biriyim.

Nerede nasıl duruyor, bakmaz yeri nasıl çorak,
Dedim dön bak rahat isen istediğin gibi bırak,
Koyup beni ateşe de durma benden böyle ırak,
Boş sandığın kazanında kaynayıp taşan biriyim.

Taştıkça düştüm seline, attı cehennem gölüne,
Demedi kim sahip çıkar burada bensiz ölüne,
Böylesine çok duyarsız dikenli sevda gülüne,
Öylesine kapıldım ki hali perişan biriyim.