Web Zaman Damgası

Ömrüme (Baharın kalbine)

Gece sineye yatıp yürüdük gündüz vakti
Gördük gülü-dikeni yaprağın gölgesini
Senle uzanıp göğe güneşle yaptık akdi
Yağmurlu havalarda tüketmeden takati
Aklımız kadar çözdük hayat bilmecesini
Şu gönül köşesinde yaşadık nicesini



Heybetiyle kurulan dünyanın düzeninde
Gezdik ruhla sergüzeşt bizdik sevgi arsızı
Boy attık serpilerek Sümerbank pazeninde
Aşkın belini kırdık papatya deseninde
Göğsümüzü ezince içimizdeki sızı
Yayıldı can evine acıttı bazı bazı




Martılarla denizde kurt-kuş ile dağlarda
İlk günden itibaren başımız döndü durdu
'Yarış atı'ydık sanki deli dolu çağlarda
Yirmi bitip kırkımız takılırken ağlarda
Ellide söz ettiren sağlık önemli surdu
Hastalık kapımıza teker teker buyurdu



Cümle âlemle bile akarken aynı nehre
Yarışandı zamanla aldığımız her nefes
Hiç içinden geçtik biz bazen inandık sihre
Arandığımız yerde kimi bulaştık zehre
Kalbimizdi titreyen, daraltan; kafesimiz
Zamanla söndü geçti tükendi hevesimiz



Şimdi, senle beraber bütün renklerden çalıp
İnandığımız gibi baharı yaşayalım
Biraz ekmek az da su biraz da dua alıp
Başak tarlalarında diz üstünde alçalıp
Yarınlara bugünden varıp umut yayalım
Geçmiş zaten geçmişte yılları kâr sayalım...



Nezahat YILDIZ KAYA