Web Zaman Damgası

Adı Hasret!..

Bir hasret yaşıyorum, içte ağır biçimde,
Hicran yoğrulmuş, heyecanla boğulmuş,
Her camı açtığımda, gün kara bir perde,
Gök beyaza bürünmüş, mavisi uyumuş!...

Benim semam üstünde ay bile buz tuttu,
Bahçelere - bağlara, hoş ilkbahar erişti,
Gönlüm üşür, boş kalan sessiz evimde,
Dağlarda-ovalarda, lale, sümbül, yetişti!...

Kapımın önünde, kara kurbağa ötüşür,
Kuru ot arasında, oluşmaz ateş böcekleri,
Kırlangıçlar bile, daha yükseklere uçar,
Dokundu hasret teli, kar gibi döküntüleri!...

Bir aşkın üstünden, Leyla düştü gönle,
Bir hüzne dalar, gönül gizli gizli ağlar,
Bir yakışmaz kader, değdi garip halime,
Değeydi taşlara, taşır mıydı yüce dağlar!...

Aşkın sesi, çınlar iki kulağımda ninnisiyle,
Kalbimin tenine o an, kan gider, can gelir,
Kor tozu gülüşünde, o gözleri hafif kalır,
Hatırasında sevgisine, kan gider, can gelir!...

Bir gece, en uzaktan, ulaştırdı bana sözleri,
Kederle dolu verdi yüreğim, doğdu kasvet,
Aşkla meşgulken, boşa harcamışım zamanı,
Olmadı gül, olmadı Leyla, kaldı, adı hasret!..

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.