Web Zaman Damgası

-////-SANIRMIŞ-////-

SANIRMIŞ

Can ile cananı bilmeyen biri
Her gördüğü kızı Leyla sanırmış
Ucuz kahramansa çapkınsa piri
Gerçekleri bile Hülya sanırmış

Yaylayı bilmeyen dağ sanır çölü
Asfalt sanır aşka giden her yolu
Bülbülü bilmeyen bilir mi gülü
Deve dikenini Fulya sanırmış

Üç beş kişi bulup bir nutuk atsa
Lafına cafcaflı yalanlar katsa
Etrafta yalaka,yağcı da çoksa
Çevrede döneni Ayla sanırmış

Ömrünce bir ağaç fidan dikmezse
İnsanlık hayrına tohum ekmezse
Meyveyi eline alıp bakmazsa
Yaban eriğini çağla sanırmış

Az ile yetinip hiç doymaz ise
Kimseyi dinlemez ve aymaz ise
Bir taş üstüne taş koymaz ise
Gördüğü her taşı tuğla sanırmış

İşi tıkırında karnı tok ise
Hatırı sayılır sırtı pek ise
Onun zaman ile işi yok ise
İkindi vaktini öğle sanırmış

Lüzumsuz cahille ne işin olur
Bela kaybolsa da o gider bulur
Her şeyidir onun kibirle,gurur
Sen şöyle desende böyle sanırmış

Aşık Lüzumsuz
(Sadık Dağdeviren)


SEVDAMA KIYAN DÜŞTÜ

Velhasılı cevabın , okudum tebessümle
Hepsini düşünecek, bana kısa an düştü
Hani biraz sitemkar, yarı yanık sesimle
İnce ince düşündüm, hesap ve mizan düştü

Ruhun kararmış ise, benim suçum mu söyle
Gerçekte göremezsen, suçlama beni öyle
Umutsuzluk çekilmez, nasıl yaşanır böyle
Gördüm ya ruh halini, gönlüme hazan düştü

Düşlerin eriyormuş, hemen hemen her gece
Sesin titriyor sesin, donuyor, dilde hece
Üşüşmesin alnına, haramzade bilmece
Kızgın, kırgın bir kalple, şiirler yazan düştü

Döşüm karardı demiş, böyle yumruklamaktan
Düşüncemi, fikrimi, bıkmış yorumlamaktan
Çilem bitmedi demiş, zulme esir olmaktan
Tertemiz bir sevdaya, hunharca kıyan düştü

Böyle sessiz sedasız, ilerliyorken zaman
Güneş kendi kararmaz, karabulut el aman
Gülmeyi unutanın, hali yamandır yaman
Soğuk dillisin diye, ağzından beyan düştü

Saçmalığı yalanı, çok iyi seziyormuş
İnsanları elekten, geçirip süzüyormuş
Ona göre adam’ın, resmini çiziyormuş
Bir insanda ki vasfı, çok hızlı sayan düştü

Hoşça kal dedim ya ben, veda edip yüzüne
Artık bir daha kanmam, cilvesine, nazına
Gün gelip konuşsam da, inanmam ben sözüne
Ne talihsiz biriyim, sözünden cayan düştü

Beyan etmiş anlatmış, lütfeylemiş derdini
Latife istemem ben, sevdim insan merdini
Yol ettirme gel bana, şu dağların ardını
Diyebilseydim keşke, sözümü duyan düştü

Lüzumsuz’um oku yaz, boşadır onda avaz
Saatlerce baktım da, sözler vermiyor cevaz
Ben binanın özüyüm, alamam küçük pervaz
Vefasızı sevmişim, kapıya koyan düştü

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz