Web Zaman Damgası

Kataklistik Patlama

Omurilikler saplanıyor etime, zamanıma, seçeneklerime,
Baloncuklarıma.
Teptiğim tüm yolların şeritleri;
Bir parmaklık
Gelmiş olduğum bu yer
Neolitik bir düş,
Milyon yıllık olasılıkların gelmesi gereken nokta,
Ya da doğru olasılık değil,
Biliyorum…
Egom haftalar önce şehit düştü,
Bu da bir şey.
Boynumda iki anıt, tepesinde beyincik…
Egom, yaşayan bir ölünün evinde
Ölü de hazır yokken evinde,
Ölüden önce öldü…
Ayrım, aciziyet, sahte sınırlar,
Saplanan omuriliklerin benlikleri,
Bilinçler ve gölgeler;
Karanlık ve aydınlığın
En ortada dans ettiği
Dans pisti,
Yerlerde kafatasları,
Biraz sperm,
Oldukça trikomonas vajiniti;
Sabırsızların iyeliğinde…
Yazısız, izsiz, çiziksiz bir a4,
Küf, toz, bulut ve ego ayıklıyorum üstünde
Kavga filan edilmez bu kafa ile
Belki bıçak sokup çıkarmak,
Yumuşak, dünyevi, sıcak ve akışkan kırmızı,
Canlı…
Gerçek,
Ama sadece bu sefer için,
Kalan 20-30 yılından vazgeçersen diye,
Seçenek…
Kararası tenler saplanıyor düşüncelerime, öfkeme, günahlarıma,
Hırslarıma.
Şu anda fazla da solmamış tenler,
Bazıları pütrefaksiyon mavisi,
O düşüncelerime, öfkeme, günahlarıma, hırslarımı,
Kovalayan düşlerimde…
Pütrefaksiyon mavisi;
Akışkan kırmızının evrimi…