Web Zaman Damgası

SEN GİDERKEN

Giderken uzaklara, doğduğun bu şehirde
Bitmeyen özleminde, ahımı geçiyorum.
Yıktığın bu sevgime, bıraktığın zehirde
Mutlu mutlu gülerken, gecemi içiyorum.


Ben seninle doğarken, ağıtlarında öldüm
Bir umudun içinde, bir tek sana güldüm
Bitmeyen acılarda, susmasını da bildim
Sana her özlemimde, sabrımı çekiyorum.


Unutma ey sevgili ! Aşktan geçişlerini
Hatırlarım bu yüze, umut verişlerini
Yalnızlığa bir mahkum, edip gidişlerini
Gördükçe yıllarımda, matemi seçiyorum.


Hüzündür bakışların, gözlerin sancısında
Yıllarım çoktan geçmiş, hasretin acısında
Neyim kaldı daha da, üşüdüm sızısın da
Burada titredikçe, aşkımı biçiyorum.


Siyahını sevmiştim, mavi umudum bitti
İstanbul'a gidenin, aklı başından gitti
Bur da sana hasretim, hayatı zehir etti
Bekle beni İstanbul, ben sana göçüyorum.

Dostlardan

Ömrümü bağışlardım ister çıksın, adağım
Unutulmaz sevdamdan yürek üzre sadağım
Özlem aşktan mı kavruk? Kurulmuşken dudağım
Sen, hayal perde perde kendimden geçiyorum! .... Gülsen TUNÇKAL Hanıma çok teşekkür ederim.

Yıktığın umutlarım duygular yarım kaldı
Hasretliğin sancısı derin bir hüzne saldı
Gözlerim uzaklarda gidip gelip hep daldı
Sadece senden değil kendimden kaçıyorum .....Ayhan KOCABAY dostumuza çok teşekkür ederim.


k a r a 03/03/2019

( Seçki Kuruluna, bana destek olan, bütün güzel dostlara, ilham olanlara, sonsuz teşekkürlerimi ve saygılar sunuyorum.)