Web Zaman Damgası

BİR URUP UMUT

Bir urup umut devşirdim
Erenlerin bağından
İki şelek dua topladım
Peygamberler otağından
İki şinik sevgiyi ekleyip
Eyyübün sabrına çıkıladım
Erguvan çiçeğiyle
Turnaların kanadına bağlayıp
Şehrine gönderdim
Al yanında bulunsun
Olur ya
Gittiğin yerlerde
Yolda yolakta
umut azığın biterse
lazım olur...

Şimdi
Sihirli bir değneğim olsun isterdim
Sen
Dağ bayır karanlık patikaları arşınlarken
Bir dokunuşta
Güneşi doğururdum sol yanına
Yağız bir de atı üzengileyip beliriverirdim yanıbaşında...

Gözlerinin koridorundan geçerken
Bakışlarının kandilindeki
binlerce led ışık gözlerimi kamaştırıyor
Takatim tükenip
Gücüm kırk pare oluyor
Lacivert gecelerde...

Belki ıssız bir dağ başında
Belki yavan bir çoban aşında
Hayallerim harlanıp
Düşlerim ürperiyor
Bir dokunuşla mavi mutluluklar yağdırıp
Yüreğini aşkla sırılsıklam ıslatmak geliyor içimden
Hasrete hülle biçip
Vuslata geçiyor
Mikron mikron tükeniyorum
Ve
Kalbinde yeşeren filizlere
ulu bir çınar giydiremediğim için
kilometreler boyu öfkeleniyorum...

İzin ver
Serine serin esen rüzgârların kovuğuna ot tıkayım
Sana eğreti bakan gözlere mil çekip
pınarlarının gözlerine çomak sokayım
Irmakların yoluna set çekip
Denizleri çarmıha gereyim...

İzin ver
Geçit vermez şahikaların
zülfüne kırk belik öreyim
Yıldızları tek tek toplayıp yoluna sereyim
Terinde telefserken
Teninde dinlenip
Gönül bağından köşe bucak
aşkın goncasını dereyim...

Unutma
Narin bir kelebeğin kanat çırpışı
Dünyanın öbür ucunda kasırga yaratabilir
Veya
Mağripten nimbus yağmur bulutlarını sürgüne salıp
Maşrıkta bardaktan boşalırcasına yağmur yağdırarak
Büyük bir yangına soğuk duş yaptırabilir...

İzin ver
Kalbimin kehribar sandığını sırtıma vurup geleyim
Yüreğimin yelkenlerini yerinden söküp
Kalbinin kilimine berdel edeyim...

Nefesin nefesimi yalarken
Aşkın dev dalgaları kıyılarıma vurur
Gecenin bir yarısında
Kan ter içinde
Martıların çığlığıyla uyanır mahur sesim
Siluetin gül kokulu buseler kondururken dudaklarıma
Yad ellerinde uslanır cismim
Kalemimden ok misali fırlayan mısralara
Od düşerken
Yüzü kızaran albümlerin koynunda
utanır resmim...

Nafize