Web Zaman Damgası

KAFES

Bütün mesele bu aslında;
Ruhun ten kafesine sığmayışı...
Bu yüzden ne yapsan,nereye gitsen,
Huzur uğramaz yüreğine...

Bazen azad olur can kafesten,
Uçar,kaybolur zaman ,mekan...
"Allah canları öldüklerinde alır,
Öğretmenleri de uyuduklarında...
Ölüm hükmü verilenleri alıkoyar,
Ötekileri belirli bir süreye dek salar...
Düşünenler için bunda ibret vardır..."

Düşünmeyenlerdeniz,
Uykumuzda gittiğimiz lâmekanı bile kavramayanlardan...
Kafesi de dünyayı da götüreceğini sananlardan...

Ruh neyi arar,neyi bekler soran var mı
Zevkü sefa insansı olanın kârı...
Eşref-i mahlûkat geçici olana etmez seyrü sefer
Hüzündür bu yüzden her daim gözlerinden gelir,geçer..


Yarı ölümdür uyku,ölümün ikizi...
Her gece gittiğin,bir gün gidip de dönmeyeceğin yer...
Ne çok aldanıyoruz,ne çok gafiliz meğer...

Bir gün uyanmayı diliyorum rüyadan
Ölmeden önce ama,ayrılmadan dünyadan...
Kördür çünkü ahirde de,burda kör olan...

Asla yetmedi,yetmeyecek dünya,
Her neye kavuşsan...
Çünkü;
Ruhun buraya değil,ezelde gördüğüne aşina...
Ait olduğu aslına dönmeden
Bitmeyecek hüzünlü maceran...