"sana/sadece sana.." isimli şiir 22.2.2019 02:30:23 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
sen sustukça ciğerlerinde boğulur bir kelime. sen sustukça tabanları yorulur yokuşların. sen sustukça yazıyorum sahiplenmeden hiç bir kelimeni ve kavramadan saçlarını, avuçlamadan hiçbir ağırlığını bir daha, arkama bakmadan ne almışsam ne bırakmışsam sarmışsam bedenini ağırlığınca kollarımın
kal kadar.
ama döndüm işte buradayım kalakaldığım noktada henüz oturdum, henüz yaktım sigaramı üflemedim ama yüreğine bir işaret koymak için parmak ucu telaşlarındayım daha ki senin göz bebeklerine düşeceğini bilmek dokunacağını harf harf kelimelerime şu an zorluyor bütün düşlerimi..
ordasın.
odanda ve kıpraşıyorsun sandalye boşluklarında ki bunu bilerek yazıyor olmam bütün anlamlarını sorgulatıyor kelimelerimin ki bir masalın düşlerine dönüşüyor henüz yazıya dökülmemiş kelimeler..
içine giriyorum bir orman telaşlarında derinlerine ve kayganlığında patikalarının
saçların kavradığımda büyüsü bozulacak bir ayna...
buradayim işte var gibiyim ve aslında varlığımla kırgın küs saatlerdeyim günlerim tekerrürden ibaret öncekinden farksız sayılmaz. farkını düşünüyorum bir önceki günün sonra
sen sustuğunda
renklerini görüyorum duvarların fark yaratır gibi değişiyor gözlerimde bütün maddeler ki her şey kendi içinden dışına doğru değişiyor içim değişiyor
sen sustuğunda...
dinginliğini düşünüyorsun, sakin zamanlar dilerken dudakların ve gelişlerimde vazgeçiş, bir kaçış ve bir oluş biçimi olduğunu düşünebilirsin ben/ sanki gibiyim, sanki şimdi kalkıp gidecek yada bir gün mutlaka gidecek nereye ve kime nerede ve nasıl hiç bilinmiyorken ve fakat hep beyin loblarını zorlayan bir bilgi olacak. olasılık hesapları yapacağız sanki şimdi gülecek, ağlayacak, sanki anlatacak ki bekleme salonları sessizliğine dönüşecek zaman
sen susunca...
ve şimdi buradayım işte, oradan gitmenin bir kurtarıcı olarak görüldüğü bu yerdeyim. gitmenin hiçbir şeyi değiştirmediği hiçbir şeyi var etmeyip ya da yıkmadığı bu yerde. gittiğin bir yere bilincini de götürüyorsan neye yarardı ki, aklımda taşıdığım bir dünya değişen yüzlere rağmen değişen adreslere rağmen değişen yollara ve kayboluşlara rağmen var olabiliyor. var olabiliyorsa hayal sandığım şey gerçek ve ben bir hayal mi oluyorum? siliniyor mu bir bir bıraktığım izler, izler bıraktım mı? hiç hatırlanmıyor mu o sesler, sesim duyulmuyor mu? sen sus/unca..
(...)
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.