""KÛN" =cinas=" isimli şiir 20.3.2021 23:01:24 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
[ italik ]Muhatabım müslüman; sözüm yok îmansıza Gönül ister ki mü'min basmaya çürük dala Üstüne gelse cihan, özünden îman sıza Hakk'ın sözünden emîn, umman-ı aşka dala
Mest eylerken beşeri kıblesiz semah şeri Gam çekmemek ne mümkün; yakar elbet içimi Kul, alaya alır da, Yaradanı, mahşeri Umduğu bal tasından ab-ı Kevser içimi
Her kim ki huzur arar bellidir bunun yolu Bir Dergâh-ı Âlî'de kendini aşka vursun Bilmek gerek "kûn" nedir; ne bu [ alt_cizgi ]kaf[ /alt_cizgi ] bu [ alt_cizgi ]nun[ /alt_cizgi ] yolu Ki, kalbi suflî değil, ilâhî aşk kavursun
Muradı firdevs olan vazife ne biliyor Sıratın üzerinden geçilmiyor ki Bir'siz Nefis tuzak kurarken iblis bıçak biliyor Maharet ayık kalmak ve yaşamak... kibirsiz!
Ne zaman şu genzime hasret sızısı düşse Yolcu eder Hirâ'ya dumanlı dağlar beni Hıçkırığıma sebep yarım kalan bir düşse Göz ağlar, gönlüm ağlar; süzülen dağlar beni.
İsteriz ki ar bile, hep incitmeden yaza Sevgiyi harmanlaya, aşk ile kar'a kalem Hassas gönül kalemiz; mevsim dönerken yaza Esir olmaya kısa; batmaya kar'a kale'm
Mecit Aktürk Berlin, 20.02.2019[ /italik ]
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.