Web Zaman Damgası

neden

tüm hesaplaşmaların vardığı
o dönülmez noktada
varmamak için ne ödünler verilmişti oysa
sanırım ısınmayan kaldırım taşlarında kaybolup gitti
çıkmaz kör karanlık bir sokakta
aşırı sıcak bir cama buhar oldu belki de
son bir ismi söylemeye çalışırken
dilinin tam da ucunda

bunaldığı bir andı
tek yapması gerekeni yapmalıydı
bir parmağına biraz fazlaca yüklenmesi
ve kırması tetiğin tam üzerinde olana

ama yok bir adımdı sanki istediği
gene bir kararsız kalma ritüeli
geride kaldı bilinmez bir halde
sen onu çoktan unuttun
o da senin ardından öylece bakakaldı

yürüdüğünü sandığın o yolda
yada o yoldaki bir tabelaydı
ama sen o yöne gitmedin işte
neden yürüdüğün yollar boyunca
yanlış bir yola girmenin verdiği
bir nedenle yürüdüm deyip durdun
koşar adım gittiğin yolun sonuna

soğuklara olan nefretin mi?
yoksa bir türlü alışamamanın verdiği
bir bıkkınlıkla mı? attın kendini
en yakın kor kör bir alevin içine
ve sadece bir kıvılcım oldun
nereye gideceğini bilmeden yükselen
sonunda yine ait olduğu ateşe dönen
neden döndüğün ateşi söndüren
bir duman olduğunu hiç bilmeden

ama ve galiba arada kaldı
sen ve neden arasında


umrumda bile olmayan cevapları

tam da uyku salınımı arası
gecenin en körü aramaya başlıyorum 

topallayan ağır aksak sorular
kafama takılıp duruyor mesnetsiz

iradem kayıyor ta en tepeden

ayak parmaklarımın ucuna kadar
titreyip durruyorum sonra
saralı bir hastanın çaresiz koynunda

kalbim denize dağılmış
adalar misali parça parça
gövdemse savaş bozgunu işgal altında
her mecnunun cennetidir ya
leylasının ulaşılmaz manzarası
kafamın içi sosyete pazarı kalabalığı
“hisseli harikalar kumpanyası”

en zor soruları
hep kendime soruyorum
ya kutup ayılarının soyu
dertlerini anlatamadıkları için tükeniyorsa
armutun sapı üzümün çöpü hayatın denklemiyse
kral çıplak derken
kraliçe ne halde acaba

sevemedim hiç satır sonlarını
o yüzden hep devrik kuruyorum artık
hayal kırıklıklarını
canım sıkkın olsa gerek
işte hep böyle zamanlarda gelir hatrıma
gözlerimi açsam bile
göremeyeceğim bir mesafeden
ellerimi açsam da
saramayacağım bir ufuk noktası.,,atn