Web Zaman Damgası

Muhacir

karaşın bir göçebeyim
bozkır türküleri tanır beni
yıllanmış ağıtlar adımı ezbere bilir
kallavi suların çağıltısı
dağ ateşlerinin çıtırtısıyım

kah Emrah olur titrerim bir sazın telinden
kah İsmail olur kesilirim İbrahim'in bıçağı ile
bir çöl kavminin dilinden ahraz ağıtlar bilirim

benim sokaklarınızın kirli sakallı meczubu
benim rüyalarınızın kabusu
benim elit caddeleriniz'de avare gibi gezen
benim işte...
protez bacaklı semazen

karaşın bir göçebeyim
gülümseyişler bırakıp ardımda
acının anayurdundan geldim
heybemde saf kan şiir kırıntıları
şiirler ki...
hepsi şark çıbanı
hepsi ağır mı ağır
bağıra bağıra okuyorum
kulağınız'mı
yüreğiniz'mi sağır

oysa...
aynaların sırrını getirmiştim size
İda dağından ateş çalan Premetheus gibi
ateş getirmiştim ocağınıza
kırıp iblisin tahtını
döküp alnımın terini
somun getirmiştim aslanın ağzından
yakıp yezidin otağını
selam getirmiştim Kerbeladan

karaşın bir göçebeyim
sevda denen tarikatın en kıdemli müridiyim
ki kalbim kaç kez hatmetmiştir o ölümcül acıyı
kalbim ki...
en yakın tanığı aşkın
zulasında saklar aşkı
çaputlara sarılmış baba yadigarı silah gibi
yarsalar'da göğsümü
kimse bulamaz yerini

-bak
yüzümde derin ayrılıkların derin izi

karaşın bir göçebeyim
bir yaşamak öfkesi gözlerimde
bıkmışım kan davasından, başlık parasından, berdelden
kavmimin eli kalem tutan yeni yetmesi
cehaletin kızılca kıyamet'iyim
o kuş uçmaz kervan geçmez köylerin
dile sakız olmuş söylence'siyim

bir mavzer ıslığı ile bozdum façasını haramilerin
diz çöktürdüm ağa’ya paşa’ya
zulme baş kaldırmış eşkiyayım

bu şehir benim için son durak
sayın ki...
kanadı kırık muhacir bir kuşum
uçamam kirli gökyüzünüzde
kuru kalabalığınıza karışmam
kesmem sakalımı
takmam kravatınızı
kırılsa da gecenin fay hattı
ben beklerim sabahınızı

dudaklarımda bir çoban ıslığı

herkes gitsin
ben beklerim yalnızlığın kıyısını