Web Zaman Damgası

Sensizliği Soluyorum

Hani gözlerini kaparsın ya
O çok sevdiğin gözlerinin önüne gelir
Uzanıp tutmak istersin ellerini
Tutamaz erişemezsin
Kayıp gider ellerinin arasından usulca .

Kaybolursun zaman tünelinde
Bulamazsın yolunu labirentlerde
Bir çıkış yolu ararsın
Nereye gittiğini bilmeden sessizce .

İçinde hep bir şüpheyle yaşarsın
Tedirgin eder bu durum seni
Yokluğuna bir türlü alışamazsın
Zaman geçtikçe
Ölümle eşdeğer olduğunu anlarsın .

Verdiği tahribat ağır olur
Kaldıramazsın üzerindeki enkazı
Söyle
Acılara ne kadar dayanır yüreğin .


Şimdi hüznün başladığı yerdeyim
Bir sesleniş bir nida arıyorum
Elinden tutamadığım sevdam nerdesin
Sensiz kıyılarım boş
Düşlerim mavi değil
Pembe rüyalar görmüyorum artık .

Gidişinle çok şey değişti
Değişmeyen bir tek sen varsın
Gözlerimin daldığı yerden gülümsüyorsun
Elimde değil tutamıyorum gözyaşlarımı
Mutlu olduğum anlar o kadar az ki
Issız sokaklarda arıyor gözlerim seni .

Hasret kaldım kokuna
Sevgi dolu bakışlarını özledim
Buselerine yabancıyım şimdi
Nasılım diye sorma
Tatsız tuzsuz bir yaşam işte
Sensizliği soluyorum her yeni günde .

Sana hiç kıyamaz
Bir çocuk gibi titrerdim üzerine
O yüzden mi kıymetim olmadı sende
Kim bilir
Belki de sen haklıydın
Seni sevdiğimi söylemeyip yaşatmalıydım içimde
Kozasından çıkan bir kelebek gibi sessizce ...






Refik
16 . 02 . 2019
İstanbul