Web Zaman Damgası

ANA

ANA

ana,
gittin gideli içimde ne fırtınar
ne depremler var şiddeti belli olmayan
ne kadar artçı depremlerdir deseler de
homurdanıp durur içimde
durur durur
dipten dibe kaynayan lavlar yüreğimi vurur

ana
hani
abimi sevdiğinde küserdim ya
kıskanırdım
için burkulur ışıldayan gözlerle bakar
dudakların titrer
seni de çok seviyorum demelerin mi sarsardı içimi
bilmezdim
bilemezdim
ve eklerdin
canım oğlum
ayrım yapar mıhım hiç
benim sevgim çok
benim sevgim engin
çünkü Tanrının özüdür sevgi
dediğinde dinerdi sarsıntılar

ana
diyorum ki
yaşasaydın da şirke düşseydin keşke
abimi
kardeşimi
benden daha çok sevseydin
şimdi sevgisizlik içimde
eriyikler çığ gibi büyümekte
volkanik patlamalar gibi yüreğime yangınlar düşmekte

ana
sen gittin
yeryüzünde sevgi bitti
şimdi çoramış topraklar gibi yüreğim
talan edilmekte mutluluğum
gelsen diyorum
ah bir gelsen de görsen ışıldayan gözlerle
titreyen dudaklarınla oğlum desen

ah ana
gasp
ihanet
yağmalanmaya tebelleş olmuş bir dünyada
içimde yığın yığın acılar birikmekte
sana özlemim her gün büyümekte

Efkan ÖTGÜN[ italik ]