Web Zaman Damgası

YAŞAMAK SENİ SENSİZ

Gözlerinde tutuklu kaldı gözlerim
Sevdan müebbet hapsi
Hayal
Düş
keşmekeş...

Sığınmak yüreğinin dehlizlerine
Sığınmak
Kanadı kırık bir kuş gibi
Boyamak dudaklarını kızıl kan rengine
Sevmek utanılası bir suç gibi...

Kaldır başını yerden
Koru hayallerini düşlerini
coşkun sellerden
Hırçın yelden
Yıkma yüzünü
etkilenip de dikenli dilden
Elden...

Kader ağlarını ibrişimle örmüşse
Ne gelir elden
Varsın herkes çalsın ayrı ayrı telden
Bendini yıkacaksa aşka susuz yüreğin
Yıksın
Damarlarını çatlatacaksa leylasına mecnun kan
çıksın
Sevdanın ak gerdanına sürgünse dudakların
Koy ver gitsin
Sen giy gelinliğini kar beyazı ipek dantelden
Ayrı düşürme kalbinin kafesini
Bülbülü zar ağlatan gülden...

Belki
çarşaf çarşaf açılır hayat yolun
Gönül gözüne bir perde çekersin
Şeffaf bir pembe tülden...

Yaşamak seni
Gökkuşağı misali
rengarenk çiçeklerin
büyüsüne kaptırarak kendini
Bazen
şahikalarda bir ceylanın peşine takılmak
Bazen de kara sevdaya tutunmak gibi
Yüreğinin vadisinden geçerken
Kokusuna doyamadığın bir tutam kekik
Bir demet reyhan
Bir deste dağ çayı gibi...

Yaşamak seni
Zaman zaman ahengine kendini kaptırdığın
bir ilkbahar rüzgarı
Kana kana içtiğin bir yayla pınarı
Bıyığını buz tutturan bir zozan
Bazen de
damların saçaklarından sarkan buz gibi...


Yok yok
Yaşamak seni
Satırların peşinden sürükleyen bir roman
Bir sonraki mısralarını heyecanla beklediğin
Su gibi duru ve berrak
Nefesini tutup
Soluksuz okuduğun uzun bir şiir gibi..

Yaşamak seni
Kavalların dilinde hoyrat bir türkü
Sazların bam telinde bir nağme
Uzatıp ellerini
Gül tenine dokunamadan
Dizlerinin dibinde erimek
Nefesin nefesime vururken
Gözlerinin girdabında ölmek gibi
Yaşamak
Seni
Sensiz...

Nafize