Web Zaman Damgası

naif bir intihar biçimi

bir harf pazarına düştükçe aklım
adın kesiyor dilimin bileklerini

bildiklerimi unutuyorum geceye çeyrek kala
unutmadıklarım
ayıbı sabaha karşıların


ellerin diyorum
ellerim utanıyor

ki sen
yağmur alan tarafı mevsimin
güneşin hoyrat bakışı
ayazı kışın
ölümün telaşı..


derme çatma bir şehir kalabalığı göğsümde
gönlümde
siyah beyaz bir hafıza kaybı

imlası bozuluyor fikrimin
hüzün düğmelerini iliklerken önümde
lacivertten bozma bir keder peydahlanıyor sonra
ardında ismimin

düşmek gibi biraz gözlerinden
biraz üşümek gibi



[ italik ]'ah ben..
ah benim kendimden eksilişim'[ /italik ]

...
yasak bir şarkıya nakarat olduğundan beri
kaç leyla öldü avuçlarında senin
göğsün kaç şiire yataklık etti
kaç infazın adı oldu adın
ve kaç meçhule fail



[ italik ]ve ben
naif bir intihar biçimiyim şimdi
hala
kasığını ağrıtan annemin..[ /italik ]