Web Zaman Damgası

ASLINDA HERKESİN HİKAYESİYİM BEN...

Düş künefesi…
Seğirten ihtimaller belki de seğiren
Gözlerin hükmettiği her şerbetli şaibe.
Yalan yok, dostum, küfemde
Sadece üç beş hayal kırıklığı…
Demedim, demedim, inan
Ya da sen bilirsin
Çıksa keşke dün gördüğüm rüyam.

Tozutan insan nefsi
Kimine göre kötülüğün eseri her gözyaşı
Yalan yanlış iddialar
Şiir olmayı özlediğimden belli
Aksayan yürek;
Anlamı unutulmuş aşk vesaire vesaire…

Yorgun bulutlar rahmeti unuttu sağmayı
Saydığım kaçıncı ihanet, demekten
Men ettiğim yürek coğrafyası.
Yetim olsa da maruzatım
Başını okşa vesveselerimin
Varsın ötelesin geri kalan insan yığını
Aslıda tepe taklak olduğum bile
Kimine göre bir yanılgı.

Kulağından çektim hecelerim:
Tek ayakta cezaya çarptırıldığım
Pejmürde dünyam…
Komik hatta itici tüm espriler
Sözüm ona hiciv denen sağanak
Tüm rahmet kimine imge imge yağan
Lakin göğün idraki değil mi ki;
Güneşi sehven hapseden…

Soykırımı iddiası altı üstü
Üstüme yağan çamurda
Rezil kepaze hangi boyut ise
Uzağında durduğum sakince.
Rabbin lütfü
Haydan gelmedi hiçbir
Huya da gitmedi.
Şükürler olsun ki; huyuna gittiğim hiç kimse
Aslında herkesin hikâyesiyim ben.

Günce günce misali
Gül gonca evrildiğim;
İçimde beyitler taşkın
Yüreğin hep ama hep sevgi iken maruzatı.
Dik açılıyım bu gün
Varsa yoksa cümle âlemin
Sürüklendiği peşin hüküm.

Ayıkladığım kadar bunca ayrık otu:
Evet, seviyorum ben içime batan dikenlerimi:
Sevdiğim su götürmez bir gerçek
Aşk ki Hakkın en ulvi rahmeti
Görmesin de varsın kimseler
Ben hiç kimsenin okumadığı
Aslında herkesin hikâyesiyim:
Doğamda varlığım saklı
Doğmayı teyit ettiğim
Şiirlerimi varsın evren kundaklasın
Bir de için için sevdiğim kimlerle geçti ömür
Dingin olmak filan da değil hani ülküm.

Su götürmez bir gerçeğim:
Mutluluğun garantisi
Kalp gözümde doğan güneş
Batmasını da beklemesin hiç kimse:
Herkesten parçayım
Aslında hiç kimseye de yok tek maruzatım.