Web Zaman Damgası

Bab-ı esrar

[ italik ]Biz asr-ı saâdet dönemine hasıl olamadık,
Ne topraktan erken kalktık,ne de toprağa geç kaldık.
Biz aşk nutfesiyiz,sevdaya tutsak pervaneyiz,
Hû dedik,Rabbın nesefi ile dönmeye başadık.
İmtihanımız bu,ateşte yanmadan kor olamayız.

Bellidir ki Cemal-i hakkı görmek için bu dünyada,
Afet-i devran gerek,yoksa biz üzümden şarabı neyleyek.
Ayândır,bab-ı esrar her yüze açılmadı,açılmazda,
Aşk her kalbe sığmadı,sığamaz da,dost neyleyek.
Yürek yazmak istediğinde,el mi,dil mi duracak karşısında?

Düşüreceksin diye kelimelerni,
Korktun utanmaktan,sıktın dişini,
Bilmedin,bilemedin ihanetini,
Yalnış sınadın sen dost,cesaretini.

Bizi bilmezler,bu dünyanın farklı yollarından yürüyoruz,
Bu dünyanın o kadar yolu var ki,hepsine yetişemiyoruz,
Taş da atana,gül de uzatana,kalben tebessüm ediyoruz,
Saf,akılsız sanıyorlar bizi,ama biz bundan gocunmuyoruz.

Bir daha asla gelemeyeceğimiz bu dünya evine,
Sevgi tohumlarını ekmektir velhasıl niyetimiz.
Yaprak gibi çürmekten korkma diyoruz,bilenlere,
Sen öyle güzel çiçek aç ki,çürürken bile kokun güzel olsun,
Sonra toprak olsan da,senden bir daha çiçek doğsun.[ /italik ]




Vagif Seyyah