Web Zaman Damgası

Yaram derin

Buhranlar anaforuna
Dalıyorum bazen umarsızca
Varlığımın kaybolduğunu hissediyorum
Kayboluşun izlerini bile kaybediyorum
Bazen kendimi bile tanıyamıyorum
Yol yokuş ve çok yoruldum
Nefesim kesiliyor, bakışlarım bulanıyor
Gözlerim kararıyor
Gönlüm derin hayallere dalıyor
Bir sessizliğin içinde kayboluyor
Yaram derin kanadıkça kanıyor
Merhem bile etkisiz şu aralar
Sabrım perişan benliğimi zorluyor
Fırtına öncesi sessizlik sanki kapımda
Aşmak çok bu durumu, beni bir hayli yıpratıyor
Bilmezdim yazmanın bu denli rahatlatıcılığını
Alıp beni sakin ve huzur bulacağım yerlere götüreceğini
Yazmaya başlamadan önceki sıkıntımı süpüreceğimi
Bilmezdim harflerle birgün böyle hemhal olacağımı
Ve kendimi bulacağımı
Hayat denen bu alemde
Haketmediğim birşeye reva görülmek
Sevdiğim birşeyle imtihan olmak
Boşluklara dalmak..
Sonra çok şükür ki ..
Ordan yine çıkmak..
Gelgitler anaforunda meçhule doğru böyle yol almak..
Zor..
Yarabbi geleceğim sana emanet..
Yarabbi herşeyim sana emanet..