"EN ÇOK HÜZÜN YARAŞIR..." isimli şiir 9.1.2019 16:47:23 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Aşkın tebaasına yenik düştüm sonunda; Derken savruldum beyit beyit Geceye hükmeden esaretinde soğuğun İçimdeki neşteri yok saydım ansızın: Ben ki kazurat bir izlekte, Kâbusu şehrin Hangi minvalse yüreğimi dokuduğum Sükûtun da zaferi her bir edim.
Elemle kesişen kefareti de boca ettim günbegün Başakların doluluğunda Eğildim kendimce Sadece Yaratanın nezdinde küçüldüm düğüm düğüm İçimdeki göbek bağına değen neşterle Annemin yüzünü okşadım her öğünlük hüzünde Dirildiğime kani gelgeç bir ümitle Son bildim de bunca efkârı.
Aşkın hitabesinde sadece bir satırım: Yaşıtım hangi imgeyse Satarım da cahil hükümleri; Aşkın meftunu göğün Parantez açtığı her izbede Ben bir şehla düşün ta koynunda Şerden uzak kılsın Tanrı yeter ki beni Bir de görücü ellerinde ömrün Sırlarımın beratını versin.
Eziyet benzeri yeşeren her gün: Ahkâmların kursağıma takıldığı hangi hitabet ise Ben ki; Kaftanıma sarıldığım beylik bir gölgeyle İçime çemkiren iblisin hatırasını yok sayıp Meleklerin dirayetine bandığım ömrün Her satır arasında, Annemin gözlerinde hala bir goncayım: Kiminin küçümsediği benliğimle Ben asla bir kor hece değilim de hani: Ne güldüğüm yalan Ne tetiklenen hüznüme sahip çıkmadığım Sanma ki ayan beyan bir sanrı.
İçimi geçirdim İçim geçmeden evrildim bir ömür boyu: Ah’ların nazarında âşık benliğimi Devşirdim Bir dervişin sırlarına haiz öngörümde Asla da solmadım Gülümsediğimi kar bildim Ağladığımı Gizlediğim ne çok meftun düzlem; Ne çok yanlı yerli yersiz sitem İçimdeki devasa yangın; Elbette aşkın şeriatı büküldüğüm günbegün.
Görmezden gelinsem de bu kâfir düzende Ben asla beynamaz bir sitemi dillendirmedim Gönül gözümde. Yorgun neşriyatın yorgun hümayunu; Kabir azabı dediğin ne ki; Yaşamakla ölümü dillendirdiğim gel-geç her gün.
Bir yanım uyuşuk Bir yanım uyumsuz bin bir avamla Yer değiştirir de değiştirir Gözlerimi kaçırmadığım nasıl ki aşikâr, Aşkla dolup taşan yüreğime En çok hüzün yaraşır Gıyabında evrenin Garipsenen sakil benliğin Nakşında bir gölgeye denk düşerim takriben Ayarını kaçırdığım gidip geldiğim bu garip düzlem.
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.