Web Zaman Damgası

Şair'lik..

Aşk suretine diyemediklerimiz degilmiydi
Kalemimizden kağıda dökülüp adına 'şiir' dedikleri..
Duygularını çekinerek yaşayanların mesleği olmalı 'şair'lik..


Şimdi tamda olmak istediği yerde acziyetim..
Elimde sigaram kahvem eşliğinde
Yâr yüzüne söyleyemediklerimi yazmaktayım..

Bir çocuğun tebessüme kucak açarız biz
Birde gökyüzüne
Hele birde mehtapliysa gece
Deymeyin kalemimin keyfine..
Bu nedenle güzeldir edep'i bilmek.
Ne kadar sevgilinin sağanaklarında ıslansakta
Saçaklar altında durmayı ar sayarız..
Ufacık bir hap cesareti alsak bile
Daha dudaklarımızdan çıkmadan o iki kelime
Yâr civarında sızıp kalırız bir yerlerde..

Değme yüreğime öyle
Kızarır yanaklarım
Elim ayağıma dolanır ..
Belki bu yüzdendir sevmelerimin eksikliği..
Milyon tane cümlem var içinde sen olan.
Ne olur ki.. O iki kelimeyi söyleyemediysem.
Gözlerinin efsunundan
Gönlünün zavira'sından bahsederim ben.
Bakma bana öyle
Şiir yazan insanım ben.
Ap açık söyleyemem sevdiğimi.
Kaleme kağıda sığınırım
Kelimelerin ardına saklanırım
Belkide bundan sebep
Şairlerin sevdaları hepten bölük hepten yarım...