"ay gölgesi" isimli şiir 26.12.2018 14:06:30 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
iplerine sadık kuklaydım eskiden gözlerindeki perdeye aşk diye gölgesi düşen
ışıklar sönünce avuçlarına yığılıp kalan küçük bir öpücüktüm sanırım kalbimden çok gölgemdi, karanlığa gömdüğün..
zaman sonra ve hatırladığım kadarıyla
göğe bakan bir yüzün yansımasıydı alnıma düşen aya çalan elleriyle sarardı o siyahi yalnızlığı
belki yeniden dirilişti ya da var oluş teorisi
karanlıkta gördüğüm yıldızlara nazar'an halden hale giren ay bazen hilal olurdu yıldız yanında aşka vatan olurcasına bazen de dolunay, vatana doğarcasına
dedim ya,
kalbimden çok gölgemmiş meğer karanlığa gömülen ışık oyunuyla dirilen öpücük perdesini aradı evvela sonra,kalbini derken iplerini kestiğin,o bitimsiz sadakati
bazen köprü gibi hissediyorum kendimi kalbimden ayrılığa giden o yolu geçene kadardı belki de aşkım deyişin kuklanın kalbine
bazen de çocuk yaşta kırılan put büyüdüğünde tanrı olmaya söz verdiğin öpücük yemininde..
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.