Web Zaman Damgası

Mavi gözlerin ağlamasın

Mavi gözlerin de yaş akıyor
Kanadı kırılmış kuş gibisin
Siyaha dönmüş beyaz düşlerin
Daha ilkbaharındayken
Yüzüne kapanıyor gittiğin her kapı
Sırıl sıklam olmuşsun
Henüz tanımadığın
O hüzün yağmurların da

Yüzün solgun
Dizlerinin takadı bitmişti
Sendeleyip düşmüştün yere
Neyim var diye
Varmıştım tabibe
Beliydi konulan tanı
Söylenmesi zor du
Senin gibi
Bir likbahar çiçeğine

Aklına geleni
Diline bile almak istemiyordun
Belki yanlışlık var diyordun
Oysa gerçek ti
İlk aklına gelen tanı

Sevgiyle yenmek istiyordun
Çaresi yok denen çaresizliği
Belki sevilirim diye
Sarıldığın her dal kırılıyordu
Çünkü dal seni sevse de
O dalın tutuntuğu ağaç
Seni kabulenmek istemiyordu

Yarını bilmiş gibi davranıp
Hadini aşarak
Kendisini dinlemeyen dalını kırıyordu
Suçu tutunduğun dalda değil
O dalı taşıyan ağaçta ara

Bak mavi gözlü
İlkbaharın yeni açan çiçeği
Kimse yarının ne getireceğini bilemez
Sakın umutsuzluğa kapılıp
Kendini bırakma
Nice çaresiz deniline çare bulundu
Sen yeter ki azmini kaybetme