Web Zaman Damgası

Susmaların kara kucakları var

Susmaların kara kucakları var.
Susma artık ne olur.
Her susuşun içimde bir çığlık,
İçimde bir çığ,
Gittikçe büyüyen.
Biliyorum korkuyorsun kendinden,
Benim de senden bir farkım mı
var.
Titreyen bir serçede ben.
Ama susmayacak beynimdeki odalar.
Her odada büyüyen hayaletin var.

Susmaların Kara kucakları var.
Haykırışları içine haykırmak,
Öfkeni içine kusmak,
Öldürücü her darbeyi kalbine vurmak,
Susmak,
Bir kördüğüm gibi yaşamak,
Zannedildiği kadar kutsal mı,
Cehennemi içinde taşımak.

Susmaların kara kucakları var.
Susma artık ne olur.
Her susuşun içimde bir yara,
Şifasını beklerken gittikçe kanayan.
Farkındayım kaçıyorsun kendi sesinden.
Benim de senden bir farkım mı var.
Ama geçmiyor dinmeyen susuzluğunu,
Her hücrem de büyüyen kuraklığın var.

Susmaların kara kucakları var.
Asi bir evlat mıyım.
İçimde huzursuz ve arsız bir isyankâr.
Ne var.
Ne var.
Ne var.
Susmanın da bir bedeli var.
Belki bir boşluk,belki bir yara.
Belki nasır,belki de bir korla yaşamak,
Susmak bir kördüğüm gibi yaşamak.
Zannedildiği kadar kutsal mı,
Cehennemi içinde taşımak.

Cemile ülkü