Web Zaman Damgası

DÜRR - Ü YEKTA

(Fahr-i Kâinat'a acizane ithaf olunur)

Seni nasıl ifade edeyim bilmiyorum
Kalem aciz, dilim lal kaldı
Bu ne cüret, bu ne cesaret
Sevgim adabımı zorladı.
Kalemler seni nasıl anlatsın
Kelama muhatab bizzat sen iken
Affet bu cür'etimi ben seni nasıl medhedeyim
Kur'an-ı Azimüşşan seni medhetmişken.
Senin misbah-ı nübüvvetine melekler pervaneyken
Bendeki kafa feneri neylesin
Anlatamaz haramla mülevves bu gözler
Kudretten sürmeli gözlerini
İlim şehrinin güneşi sensin
Bu yolda bir zerre-i âciz neylesin.
Bir parça yüzüm olsa da anlatsam
Güneşlere ışık saçan yüzünü.
O güneş ki incitmezdi seni
Bulut perdesini üstüne çekerdi.
Ay'ı ikiye bölen o parmağın
Kalbimin üstüne bir değse
Bir lahza olsun değseydi
Bütün kirlerimi temizlerdi.

Bilmem nasıl anlatayım seni
Kulluk yolunda sen tayeran ederken.
Fakir, karınca misali, yollarda perişan.
Bu öyle bir yol ki, karşılıksız
İstemez öyle nam, şöhret, nişan.
Aşkın sahibi sana sevgili demişken
Sana sevgimden mi söz edeyim?
İzin ver bana senin arkandan geleyim.