Web Zaman Damgası

duvara karşı

şimdi tutup kendimi
çıkarsam karşına


gözlerini dikip,
yazdıklarına sesini giydir bakalım" der misin ?!

dersin tabi..

kalbimdeki aşk metninde geçen bütün harfleri dağıtıp
sahnene ilk kez çıkan acemiyi oynardım


ellerim,
kendine yer ararken bir yandan
içimden,
içinden geçen ben ile gördüğün ben arasındaki mesafeyi ölçmek için
bir telaş
bir telaş sarardı ki benliğimi
sorma gitsin


desem de,
sorarsın kesin..


-aşkım hayırdır
neyin var senin ?!


hayatım aşk kağıda yazılmıyor diyenin yalancısıyım derdim
sevdayı dile getirmek ne kadar da zormuş meğer
nerden bilirdim


der demez
usulca yaklaşıp..


kekik kokusundan başım dönerken
ve son derece duvara karşıyken
adını şaşırıp bir an
Sibel diye sayıklardım kesin


sanırım evvela ellerin çiçek açardı yanağımda
sonra çiçeğe rengini verirdi dudakların
ardından derdim ki
sevgilim farkındaysan
duvara karşıyım

derken sahnede olan
sahnede kalır' diye bir söz uydurup

vedalaşırken sesim
kul ağında,
hayatım unutalım olan biten her ne varsa


unutalım ki ilk kez olsun
buluşmamız

her defasında..