Web Zaman Damgası

-BİR GÜNÜN ANISINA-

öğretmen dediğimde o an uyanır hislerim
can annem ve paşa babam gönül köşemde sim
general paşa bendim onun nazarında elbet
ancak paşa babam diye sevdim ben onu hep
yadırgar mıydı o üslubu rahmetli?
elbette!
büyük olan oydu küçük ben çünkü
paşa olmak açıktır ki bana düşerdi
denge biraz bozuktu görünen o ki

annem paşa oğlum derdi bana
padişah nesli de der miydi?
şüphesiz!
kadın olduğu için paşalıktan yırtardı
kontrolü kaybetmezdi açıkçası
disiplini, sistemliliği onda gördüm ilk ben
uygulamazdım o ayrı dava
onun oğlu olduğumdan uygulamazdım oysa
ondan aldığım elektrik ters bağlantılıydı bende
denklemin diğer tarafına geçen sayının hükmüyle
cebri olana meyletmedim görünen o ki

demokratik adamdı babam benim
öyleki benim anlamamı, idrak etmemi isterdi
kafa basmazdı bunlara o vakitler halbuki
biraz gelgitliydim galiba
kalorifere kafayı çarptığım günün anısına
alnımdaki sıfır alın yazısı mı ne?
sinmiş ruhuma bir seher vaktinde

otoriter yönetimler gibiydi sevgili annem
kuralları hiç bitmez, işlerdi her dem
benim iyiliğim içindi her şey
gökkuşağı misali sımsıcak bir dünya
ben anlamazdım o ayrı mânâ

iki ayrı dünyaydı annem babam
ondan mı iki arada bir derede halim?
mumla ararım o dünyayı şimdilerde bazen
tana ermek misali bir rüyadan süzülen
varlıkları harcımda kuşkusuz her dem
harcım mı ki başka türlüsü hem?

L.T.