Web Zaman Damgası

YEŞİLİ EKSİK BAHARLAR

Adımlarımız
yıprandıkça payı eksilen hayatın
kapı eşiğinde karşılaştı
senin gözlerin yol
benim gözlerim yolcuydu yola


Son kuruşuna kadar tükenmişken aşk
çıkagelmiştin üşüten bir yağmur üstü
yerli yersiz
tedirgin şüphelerimin poyrazından


Böyle başlamıştı
kapı ardına asılı sesimin
terkisinden dökülüp
cevapsız sorularıma cevap seni bulması


Bu zaman
gölgesi gizli
eşkiya bir kum saati sevgili
gidipte gelmeyen adımlara
yaren toprak
kimbilir kaç kişiyi çağırıyor
aşkı bedeninde çürütmek için


Dün
ağzı düğümlü yaşlı bir çınar fısıldadı
artık yeşilide eksikmiş baharların
ikircikli yağmurlara hasret
soluyormuş gücenik çiçekler

güya
güneşin büyüsüne müptela bulutlar
unutmuşlar toprağın suya olan sadakatini
bu sebeple çıplakmış papatyaların ayakları
bu sebeple dökülmüş
kibri ihtirasına yenik gelinciğin kırmızısı


Korkuyorum bende
yeşili eksik baharlar gibi
özlem
sensizlik girdabına alırda
hiçlik ile yokluk arası
eylemsiz bir yürüyüşte örselerse umutlarımı diye


Bak
geceye tütün sarıyor yine efkar
balonu elinden kaçan çocuğun
göğe takılı gözleri gibi
iklimine uçan kuşları süzüyorum gün boyu

Gelde tamamla
günleri eksiltmeden adını sayıklayan yokluk
gelde tamamla
hasretinden çatlamış tüm renkleri

kirpiklerime serili kırkikindiler şahit ki
çok özledim seni
haberin varmı

Dilek USTA