Web Zaman Damgası

DEM VAKTİ ŞİİR VAKTİ ELEM...

Müdaviyim yalın ve esrikli düşlerin;
Tapusuyum şehrin
İçimdeki bela ve yetim acılar,
Mahrem dokunuşu ile sevda yelinin
Bir bir ıslıklarken közümü
Dumura uğradığım kadar hayatımın da rüştü
Tüm bedeller.
Kopup geldiğim hangi atlas?
Hangi coğrafya peyda olan gölgelerden
Bile alacaklı iken içine düştüğüm tuzaklar.

Bir yorgun bir dingin bir nebze de olsam ya mutlu?
Kör kütük aşığım ben hayat denen ritüele
Bazen manivelası dizelerin
Yine yorgunluğun küpeştesinde;
Hazin bir hikâye dillenirken şiir niyetine
Hele ki kopup geldiğim dünlerin özlemine yanık
Bir tutunuş,
Belki arazi olmuş öznelerde özensiz bir yok oluş
Hani olur da;
Ismarlarım neşemi bir gün evvelinden
Soyut bir resim olurum kendimce
Ahdettiğim yürekte
Ah’larımı sıraladığım bir reveransla
Solumda tutuklu hükümlerle
Uğramışken kâfir şiirlerin gazabına.

Sorma neden!
Beyitleri astım ben perde niyetine.
Deme de sakın!
Sorgu sual hak getire
Ne de olsa kundaklanmış ahir ömür.
Şimdimde saklısın madem
Ya dünümde yoktun, neden?
Dirliğin teamülü kekremsi bir hayal:
Gövdemi siper ettiğim ne çok özlem
Hangi coğrafyada asılıdır, söyle adına neşe denen…

Dem vakti şiir vakti elem;
Dingin olmayı asla bahşetmedi bana maden evren…
Detaylarda kayboldum kaybolalı;
Sitemlere düştü yolum daha dün gibi:
Bir matemi bir de mahremi sormasınlar:
Nedir, diye adın!
Varsın adsızlığımla yakalayıp assınlar beni
Şiirin bitiminde
Bir de buse kondurduğum her dostun yüreğine.

Ne âşık ne yanlış bir şık.
Ne yalan ne de kefil olduğum habis bir düş.
Zamansız sevdim ben kendimi bildim bileli:
Fıtratımda saklı iken gizem
Sevi dilinde bir methiye yazmak idi içimdeki özlem.

Nakşeden göğün mavisiyim;
İçimdeki umutların da kölesi.
Ne aşkın ne işin erbabıyım
Zarif bir köleyim ben:
Endamlı bir yok oluş diliyorum Tanrıdan
Var olduğuma dair ise ne çok şüphe
Şimdilik gidiyorum
Kimse de sormasın neden.

Hanidir yoksulum hanidir yoksun;
Hanidir yoktun da zamanı mıydı sevmelerin?
Rabbim tanık en masum yanım hep şiirlerim
Bir de tırnaklarımla kazıdığım bunca muhalif iç sesim
Sevdaya kırdım dümeni
Ve aşkı hapsettim içimde en içimde
En şaibeli şarkılardan çaldım ben bu şiiri:
Hani olur da su olur akar diye
İçimdeki taşkın ırmak
Aşka ve ölüme ramak kala
Zamanı mıydı şimdi sevmenin?