Web Zaman Damgası

çocuktu dağların ,kırların çiçekleri

*

oysa hayale bile sığmayan cennetler hep çocuktu
çocuktu, cennet hazinelerinin nur kırıntıları

*

hep çocuktu dağların ,kırların çiçekleri
gecesi gündüzüyle, mevsimleriyle,
renkleriyle bir gelincik tarlası
yan yana ormandaki ağaçlar kadar
yağmurlar, vahalar kadar.



*


geceler ,ilk defa böyle hazin tınlıyor
boş bakışlı çocukların dudaklarından dökülüyor
gökte kaç yıldız ,
ırmaklara bırakılmış kaç ay .



*


kaç kez yerle gök çarpışıyor
ummanlar taşıyor, bulutlar köpürüyor
ne kadar öfke varsa coşmuş,
her zerresi bir çocuğun zihninde .

*

bir yıldız daha kaydı alelacele
gökte kıvılcımlar fışkırarak ,
koşarak zehirli dumanlı, ateşlere
koşuyordu deli deli ,tutulamıyordu çocuk.
sürüklenerek, içi ateş dolu yarınlara.


*

artık ne kaf dağına çıkarabileceği bir hayali var
ne de körpe bedenine katabileceği bir hikaye
her nefesi bir acı, her kalp sızısı bir ölüm
ölüm çocukların olduğu yerde .


*

med-cezirlerin etkisinde çocuk ,
alabildiğince deli yangınlar
her zerresine sirayet etmiş .





her şeyin bir bedeli var…
duygular kaybedilebilir, inanç kaybedilebilir,
zaman kaybedilebilir, sevgi kaybedilebilir…
çocukluk , sanılanın aksine hep kaybetmektir .


*

redfer