"Gün Olur - Büyükanneme" isimli şiir 15.11.2018 00:48:44 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Gün olur ağlarım, otururken yanlız başıma Bir şeyler karalarken yazı masamda, Gün olur isyan ederim uğradığım haksızlıklara Bazen çekilirim köşeme kalınca tek başıma
Gün olur kabarırım öfkemden delicesine İçimden geldiği gibi küfür ederim edepsizce Deli divane olurum, bir ağacın dalında bir kuş öterken Bazende sessizce ağlarım vah çekerek kendi halime
Gün olur bir bilmecenin çözülmeyen kareleri gibi Karanlığa boyarım kimse görmesin diye kendimi Gün olur aç karnına yatarım isyandan Bazende yerim aksırınnca ve tıksırıncaya kadar bir obur gibi
Gün olur bir kadeh meyde ararım bulmak için Bilmediğim kendimi… Nesimi misali sorgularım karmaşık dimağımı Yendiden adam olmak için
Gün olur bir kaç kadeh meyde bulurum yitirdiklerimi Ya da öyle kandırırım kendi kendimi Yediğim nimete acırım benim gibi bir haylazı doyurduğu için Gün olur mleklere özel ödeşir veririm Kendi elime kendi kimliğimi
Ama nereye koşsam ve gitsem hüznümde gelir benimle Yoldaş olduğum evliya erenlerimle… Kimi oturmuş bekler birilerini sevgi kervanında Yol almak için merteb- şahında yürür varmak için emellerine
Gün olur kelepçe takarım gönlüme “Hasretinden eskitilen prangalar içinde” Hasret kalırım bir öksüz gibi gurbet ellerde, Anarım devri alemi kendi çaldığım tamburun tellerinde.
Gün olur anarım, dedemi, nenemi, babamı ve annemi Her attığım adımın eşliğinde… Ninni söylenip büyütüldüğüm diyarı Alemi bir römork gibi peşine takıp giden zamanede
Yazma Hüseyin bitmez yazmakla bu alemin derdi Birine çare bulsan, zuhur eder ötekisi Önce kemiklerin ağrır, sızıntılar başlar Bir kuşluk vakti ölüm seni kapıda ağırlar
Hasan Hüseyin Arslan, 16.09.2010 tarihinde Gelnhausen‘dan Darmstad’a yaptığım bir tren yolculuğu esnasında büyük annem Dursun Arslan’ı anarken yazdım. Işıklar içinde uyu – devr-in daim olsun benim değerli büyük annem. Ölümünün 20. yılında sana en az 2.800 km uzak bir yerde yazdım.
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.